Aim: To evaluate the efficacy and safety of phenol application in the treatment of pilonidal sinus in children.
Methods: Data of patients who applied between June 2018 and June 2022 were analyzed retrospectively. The cases were evaluated according to age, gender, presentation type, comorbid disease, height, weight, and body mass index (BMI). These data were compared with the data of patients in the same age group who applied to our outpatient clinic for other reasons.
Results: The patients included in the study were divided into two groups as phenol administered (group 1) and control group (group 2). There was no statistically significant difference between the groups according to age. Of patients 52 had pilonidal sinus in sacral region, 7 in umbilicus, and 3 in chest. There were 62 patients (17 male and 45 female (M/F ratio 1/2.7) in group 1, and 40 patients (23 male and 17 female (M/F ratio 1.35/1) in group 2. The number of girls in the phenol-administered group was statistically higher (p=0.002). The mean BMI values of the patients in group 1 were 27.4 (18.8-31) and 22 (16.6-26) in group 2. There was no statistically significant difference between the groups according to BMI. No early complications developed in any of the patients who received phenol. Recurrence developed in one patient (2.38%) and phenol was administered again to this patient. Debridement and primary repair was performed in one patient due to the development of an incurable infection. The overall success of phenol application was found to be 96.8%.
Conclusion: Phenol application is a safe and with a low complication rate application in the treatment of not only the sacral region but also the pilonidal sinuses in other parts of the body in children.
Keywords: Pilonidal sinus, phenol, complication, recurrence.
Amaç: Çocuklarda pilonidal sinüs tedavisinde fenol uygulamasının etkinliğini ve güvenirliğini değerlendirmek.
Yöntemler: Haziran 2018-Haziran 2022 arasında pilonidal sinüs nedeni ile tedavide fenol uygulaması kullanılan hastaların bulguları geriye dönük olarak incelendi. Olgular yaş, cinsiyet, başvuru şekli, eşlik eden hastalık, boy, kilo, vücut kitle indeksine (VKİ) göre değerlendirildi. Bu veriler aynı yaş grubunda polikliniğimize başka nedenle başvuran hastaların verileri ile karşılaştırıldı.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastalar fenol uygulanan (grup 1) ve kontrol grubu (grup 2) olarak iki gruba ayrıldı. Grup 1’deki hastaların yaş ortalaması 15.8 (14-18) yıl idi ve kontrol grubu ile kıyaslandığında istatistiksel anlamlı fark yoktu. Fenol uygulanan hastalarda vücut bölgesine göre bakıldığında; hastalardan 52’sinin pilonidal sinüsü sakral bölgede, 7’sinin göbekte, 3’ünün ise göğüs bölgesinde olduğu görüldü. Fenol uygulanan grupta 17’si erkek, 45’i kız olan (E/K oranı 1/2.7) toplam 62 hasta, kontrol grubunda ise 23’ü erkek, 17’si kız olan (E/K oranı 1.35/1) toplam 40 hasta bulunmakta idi. Fenol uygulanan grupta kızların sayı erkeklere göre istatistiksel olarak daha fazlaydı (p=0.002). Grup 1’deki hastalarda ortalama VKİ değerleri 27.4 (18.8-31), grup 2’de ise 22 (16.6-26) saptandı. Gruplar arasında VKİ’ye göre istatistksel anlamlı bir fark yoktu (p=0.385). Fenol uygulanan hastaların hiç birinde erken dönem komplikasyon gelişmedi. Nüks bir hastada gelişti (%2.38) ve bu hastaya tekrar fenol uygulaması yapıldı. Bir hastada ise iyileştirilemeyen enfeksiyon gelişmesi nedeni ile debridman ve primer tamir yapıldı. Fenol uygulamasının toplam başarısı %96.8 olarak bulundu.
Sonuç: Fenol uygulaması, çocuklarda sadece sakral bölge değil, vücudun diğer bölgelerindeki pilonidal sinüslerin de tedavisinde güvenilir ve komplikasyon oranı düşük bir uygulamadır.
Anahtar Kelimeler: Pilonidal sinüs, fenol, komplikasyon, nüks.