Objective: The aim of this study was to investigate additional anomalies in cases with hypospadias.
Materials and Methods: Patients who were operated for hypospadias between 1998 and 2019 were divided into distal (glanular, coronal and subcoronal), penile (distal penile, midshaft and proximal penile) and proximal (penoscrotal, scrotal and perineal) groups according to the localization of urethral mea to elaborate on additional anomalies.
Results: The median age of the patients was 51 (min: 1, max: 192) months. 64% distal, 18% penile and 18% proximal hypospadias were defined in the patients. Of the total 316 hypospadias cases, 23% had additional anomaly. According to the localization of mea, 17.5% of the patients with distal location, 21.4% of the penile localization cases and 43.3% of the proximal patients had additional anomaly. Additional anomalies seen in hypospadias cases are as follows; inguinoscrotal region (12.3%), urogenital system (2.8%), ambigus genitalia (2.2%), cardiovascular system (1.9%) and gastrointestinal system pathologies (1.6%). The incidence of additional anomalies was significantly increased in patients with penoscrotal and proximal mea (p = 0.015). The most common pathologies were inguinoscrotal region pathologies (p < 0.001). Inguinoscrotal region pathologies were significantly higher in patients with distal (p = 0.012) and proximal hypospadias (p = 0.015). The surgical age of patients with additional anomalies (median: 36 months) was significantly lower than the group without anomaly (median: 60 months) (p = 0.04). There was no significant difference between urinary system pathologies and other system anomalies in terms of frequency and mea localization.
Conclusion: A detailed inguinoscrotal region examination should be performed in patients with hyposapadias. There is no clear indication for the presence of concomitant urinary tract anomalies in patients with hypospadias.
Keywords: Hypospadias, additional anomaly, child
Amaç: Hipospadiaslı olgulara eşlik eden ek anomalilerin araştırılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: 1998–2019 yılları arasında hipospadias nedeniyle ameliyat edilen olgular üretral meanın lokalizasyonuna göre distal (glanüler, koronal ve subkoronal), penil (distal penil, midşaft ve proksimal penil) ve proksimal (penoskrotal, skrotal ve perineal) gruplara ayrılarak ek anomaliler açısından incelendi.
Bulgular: Hastaların ortanca yaşı 51 (min:1, max:192) aydı. Hastalarda %64 distal, %18 penil ve %18 proksimal hipospadias tanımlanmıştı. Toplam 316 hipospadiaslı olgunun %23’ünde ek anamoli mevcuttu. Mea lokalizasyonuna göre distal yerleşimli olguların %17,5’inde, penil yerleşimli olguların %21,4’ünde, proksimal yerleşimli olguların ise %43,3’ünde ek anomali mevcuttu. Hipospadiaslı olgularda görülen ek anomaliler sıklık sırasına göre; inguinoskrotal bölge (%12,3), ürogenital sistem (%2,8), kuşkulu genitalya (%2,2), kardiyovasküler sistem (%1,9) ve gastrointestinal sistem patolojileri (%1,6) idi. Penoskrotal ve daha proksimal mea yerleşimli olgularda ek anomali sıklığı anlamlı oranda artmıştı (p=0,015). Ek patolojilerden en fazla inguinoskrotal bölge patolojileri görüldü (p<0,001). İnguinoskrotal bölge patolojileri distal (p=0,012) ve proksimal hipospadiaslı (p=0,015) olgularda anlamlı oranda yüksekti. Ek anomalili hastaların cerrahi yaşı (median:36 ay) anomalisi olmayan gruba (median:60 ay) göre anlamlı oranda düşüktü (p=0,04). Üriner sistem patolojileri ile diğer sistem anomalileri arasında sıklık ve mea lokalizasyonu açısından anlamlı farklılık yoktu.
Sonuç: Hiposapadiaslı olgularda mutlaka ayrıntılı inguinoskrotal bölge muayenesi yapılmalıdır. Hipospadiaslı olgularda eşlik eden idrar yolları anomalilerini araştırmak için net bir endikasyon yoktur.
Anahtar Kelimeler: Hipospadias, ek anomali, çocuk