METHOD:

Data of children with dynamic renal scintigraphy (MAG3/DTPA) which shooted in the nuclear medicine department between the years 2012-2017(MAG-3/DTPA) were retrospectively evaluated. Number of patients with obstruction, age, gender, localization of SDRF, evaluation of SDRF results with static renal scintigraphy (DMSA) results, preop-postop comparisons, type of renal pathology requiring , accompanying hydronephrosis are the evaluated parameters.

RESULTS

Of the 53 patients with supranormal function, 38 had supranormal obstructive hydronephrotic (SOH), 12 had bilateralobstructivehydronephrotic (BOH), 2 had supranormalobstructive without hydronephrosis (SOHY) and 1 is bilateralobstructive without hydronephrosis (BOHY). The mean age of 53 patients was 39.5 months (range:1-104 months). Gender distribution: 39 male patients (24SOH, 12BOH, 2SOHI, 1BOHY), 14 female patients (14SOH). 38 SOH patients had 20 right, 18left; in 13patients, 12BOH and 1BOHY, bilateral; In 2 patients with SOHY had 1 right 1 left obstruction was detected. 14 patients were operated in 38 patients with SOH which are 12 pyeloplasty (7left, 5right), 1 miduretheral stenosis excision, 1 PUV ablation. There were 9 patients who had supranormal obstructive function and done pyeloplasty (one with midureteral stenosis) with postoperative scintigraphy. Postoperative scintigraphic evaluation of the patients revealed that obstruction and supranormal function continued in 2 patients; in 7 patients, the obstruction improved and supranormal function was decreased except for 1. 3 patients (1 bilateral, 2 left) from 12BOH patients; 1 out of 2 SOHY patients had pyeloplasty. DMSA scintigraphy was performed in 22 (2bilateral) of 53 patients.

DISCUSSION

It is thought that the decrease in the supranomal function in the obstructed renal units with the reducing of obstruction may be a parameter related to obstruction rather than a technical error and it can be used as a marker with sufficient data

METHOD:

2012-2017 yılları arasında nükleer tıp departmanında dinamik renal sintigrafler (MAG-3/DTPA) değerlendirildi. Obstrüksiyon saptanan hasta sayısı, yaş, cinsiyet, SDRF’nin lokalizasyonu, SDRF sonuçlarının statik renal sintigrafi (DMSA) sonuçlarıyla değerlendirilmesi, preop-postop karşılaştırmalar, operasyon gerektiren renal patoloji tipi, hidronefroz derecesi değerlendirildi.

SONUÇLAR

Supranormal fonksiyonlu 53 hastanın 38'i supranormal obstrüktif hidronefrotik (SOH) , 12'si bilateral obstrüktif hidronefrotik (BOH) , 2'si supranormal obstrüktif; hidronefroz yok (SOHY), 1 i ise bilateral obstrüktif hidronefroz yok (BOHY) şeklindedir. 53 hastanın yaşları ortalama 39,5 ay (1-104 ay aralığında)'dır. Cinsiyet dağılımı: 39 hasta erkek ( 24SOH, 12BOH, 2SOHY, 1BOHY), 14 hasta kız ( 14SOH ).

SOH 38 hastada 20sağ, 18sol; 12BOH ve 1BOHY olmak üzere 13 hastada bilateral; 2 SOHY hastada 1 sağ, 1 sol obstrüksiyon saptanmış. 38 SOH hastasında 14 hasta opere olmuş; 12 pyeloplasti (7sol, 5 sağ), 1 midüreteral darlık eksizyonu, 1 PUV ablasyonu yapılmış. Supranormal obstrüktif fonksiyon olup da pyeloplasti yapılan (1 hastada midüreteral darlık) ve postoperatif sintigrafisi olan 9 hasta saptandı. Hastaların postoperatif sintigrafik değerlendirmesinde 2 hastada obstrüksiyon ve supranormal fonksiyonun devam ettiği; 7 hastada obstrüksiyonun düzeldiği ve 1’i hariç supranormal fonksiyonun azaldığı gözlenmiştir. 12 BOH hastasından 3 hastaya(1 bilateral, 2 sol); 2 SOHY hastadan 1’ine pyeloplasti yapılmış. 53 hastadan 22( 2’si bilateral olan) 'sine DMSA sintigrafi çekilmiştir. MAG-3 ve DMSA sintigrafi karşılaştırıldığında 19 hastada(2 bilateral obstrüksiyon saptanan hasta dahil) supranormal fonksiyon olan tarafla korele şekilde DMSA fonksiyonu yüksek izlendi. 3 hastada karşı böbrekte fonksiyon yüksek izlendi. Hidronefroz dereceleri SFU’ya göre SOH grubundaki 38 hastadan 12 hastada hafif, 15 hastada orta, 11 hastada ağır hidronefroz saptanmıştır. 12 BOH hastanın supranormal tarafında 5 hafif, 3 orta, 4 ağır hidronefroz izlenmiştir.

TARTIŞMA

Ostrüktif renal ünitelerde obstrüksiyonun düzelmesi ile supranomal fonksiyonun gerilediğinin görülmesi bunun bir teknik hatadan ziyade obstrüksiyona bağlı parametre olabileceği ve yeterli veriler eşliğinde belirteç olarak kullanılabileceğini düşündürmektedir.