Aim of the Study: In anatomically and neurologically normal children, four lower urinary tract dysfunctions (LUTD) are; overactive bladder (OAB), dysfunctional voiding (DV), underactive bladder (UAB) and primary bladder neck dysfunction (PBND). We evaluated the symptoms and uroflowmetry-electromyography (UF-EMG) findings in the LUTD.
Methods: The patient reecords with LUTD were evaluated for symptoms and the UF-EMG findings. In UF-EMG; OAB was defined as short lag time and tower type pattern without EMG activity, DV as EMG activity during the voidng which has a large fluctuation from the square root of the maximum flow rate(Qmax) in the voiding curve, UAB as long voiding time and low Qmax without EMG activity and PBND was defined as long lag time without EMG activity.Those with at least 2 UF-EMG studies were included in the study.
Main Results: A total of 44 children were diagnosed with LUTD. 24 patients were evaluated as OAB, 13 as DV, 4 as UAB and 3 as PBND. OAB group had short lag time and tower type pattern. In the DV, there were staccato and interrupted patterns while interrupted and plateau patterns were detected in the UAB. In PBND, long lag time was detected. Urgency was found in 65% of OAB, 61.5% in DV, 25% in UAB and 0% in PBND. Increased voiding frequency was 35% in OAB, 38.4% in DV, 0% in UAB and 33.3% in PBND. Hesitancy was detected only in the PBND. The holding maneuvers were detected in 60% of OAB, 46.1% of DV, 25% of UAB and 33.3% of PBND. The symptom of intermittency was 30% in OAB, 61.5% in DV, 75% in UAB and 33.3% in PBND.
Conclusions: In LUTD, there may be overlap in terms of symptoms among the groups like this study. The diagnosis of LUTD, which is based on symptoms may lead to failure. We think that the noninvasive UF-EMG may be a guide for treatment by revealing the conditions causing the symptoms.
Keywords:
Önbilgi ve amaç: Nörolojik ve anatomik olarak normal çocuklarda başlıca 4 alt üriner sistem disfonksiyonu (AÜSD); Aşırı etkin mesane (AEM), disfonksiyonel işeme (Dİ), az etkin mesane (AzEM) ve primer mesane boynu disfonksiyonudur (PMBD). Çalışmamızda AÜSD’nin başvuru semptomlarını ve üroflov-elektromiyografi (ÜF-EMG) bulgularını değerlendirdik.
Hastalar ve Metod: AÜSD tanılı hastaların dosyaları başvuru semptomları ve ÜF-EMG bulguları yönünden değerlendirildi. UF-EMG’de AEM kısa gecikme süresi ve EMG aktivitesi olmadan kule tipi işeme paterni, Dİ işeme eğrisinde maksimum işeme hızının karekökünden büyük fluktuasyon yapan EMG aktivitesi, AzEM EMG aktivitesi olmadan uzun işeme süresi ve düşük maksimum işeme hızı olarak tanımlandı. PMBD ise EMG aktivitesi olmadan uzun gecikme süresi olarak tanımlandı. En az 2 ÜF-EMG’si olanlar çalışmaya dahil edildi.
Bulgular: Toplam 44 çocuğa AÜSD tanısı kondu. 24 hasta AEM, 13 hasta Dİ, 4 hasta AzEM ve 3 hasta PMBD olarak değerlendirildi. AEM’de kısa gecikme süresi ve kule tipi işeme paterni, Dİ’de stakato ve fraksiyone işeme paternleri saptanırken, AzEM’de fraksiyone ve plato paternleri mevcuttu. PMBD’de uzun gecikme süresi tespit edildi. Aciliyet hissi AEM’de % 65 , Dİ’de % 61.5 , AzEM’de % 25, PMBD’de % 0 oranında tespit edildi. İşeme sıklığında artış AEM’de % 35 , Dİ’de % 38.4 , AzEM’de % 0, PMBD’de %33.3 oranındaydı. Tutma manevraları AEM’de % 60, Dİ’de % 46.1, AzEM’de % 25 ve PMBD’de % 33.3 oranlarında saptanırken idrara başlamada zorluk sadece PMBD’de saptandı. Aralıklı idrar yapma ise AEM’de % 30, Dİ’de 61.5, AzEM’de % 75 ve PMBD’de % 33.3 oranlarında mevcuttu.
Sonuç: AÜSD’nin alt gruplarında çalışmamızdaki gibi semptomlar bakımından önemli örtüşmeler olabilir. Semptomlara dayalı tanı tedavide optimal sonuç alınmamasına ve başarısızlığa neden olabilir. Maksimum fayda için invaziv olmayan ÜF-EMG nin semptomlara yol açan tanıyı saptayarak tedavide yol gösterici olabileceğini düşünüyoruz.
Anahtar Kelimeler: