The effect of increased intra-abdominal pressure on gastro-eosephageal reflux development

GB Bahadır, H Taşkınlar, C İsbir, D Yünlüel, Ü Çömelekoğlu, A Naycı

Mersin University School of Medicine, Department of Pediatric Surgery , Mersin, Turkey

Aim: Increaesd intra-abdominal pressure is one of the main reason that leads to gastro-eosephageal reflux. Theorically, laparoscopic surgery is expected to cause gastro-esophageal reflux by increasing the intra-abdominal pressure. The relationship between the intraabdominal pressure and  gastro-eosephageal reflux during the laparoscopic surgery is aimed to be studied.

 

Material and methods: Feeding tubes were replaced to the left lower quadrant of 8 Wistar Albino rats and insfluated air to 15 mmHg pressure intraabdominally.  Eosephageal pH alterations were followed for 4 hours and esophageal pH was measured in every 30 minutes by transoral eosophageal pH sticks.

 

Results: Eosophageal pH values decreased to 4-7 (mean 6) while inital pH values were between 8-10 (mean 9). A statistically significiant decrease occured in the eosophageal pH values after 150 minutes (p<0,05). Three  rat deceased due to respiratory arrest secondary to aspiration.

Conclusion: This study showed that, increasement in intra-abdominal pressure caused lower pH values in eosephagus in an experimental rat model. Gastro-eosophageal reflux that could lead to life threatening respiratory problems may ocur during prolonged laparoscopic procedures. 

Keywords:

İntra-abdominal Basınç Artışının Gastro-özofageal Reflü Gelişimine Etkisi

GB Bahadır, H Taşkınlar, C İsbir, D Yünlüel, Ü Çömelekoğlu, A Naycı

Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi AD, Mersin, Türkiye

Amaç: Gastro-özofageal reflüyü (GÖR) oluşturan mekanizmaların başında intra-abdominal basınç (İAB) artışı gelmektedir. Kuramsal olarak laparoskopi uygulanan cerrahilerde, oluşturulan İAB artışının GÖR’e yol açması beklenir. Bu çalışma ile laparoskopi uygulanan ameliyatlarda karın içi basıncıyla  GÖR arasındaki ilişkinin ortaya koyulması araştırıldı.

Gereç ve yöntem: Wistar Albino cinsi sekiz sıçanda periton içerisine sonda yerleştirildi ve karın içine hava verilerek 15mmHg basınç uygulandı. Transoral özofagusa pH stick yerleştirilerek özofagus pH değişimleri 30 dakika ara ile dört saat süreyle takip edildi.

Bulgular: İşlem öncesi özofagus pH değeri 8- 10 (ortanca 9) arasındayken, 150. dakikada özofagus pH değerinin 4- 7 aralığına (ortanca 6) düştüğü görüldü(p<0,05). Sıçanların üçü aspirasyona ikincil solunum arresti nedeniyle kaybedildi.

Sonuç: Çalışmamız; İAB artışının özofagus pH’sını düşürdüğünü göstermektedir. Uzun süreli laparoskopik cerrahilerde GÖR gelişebileceği akılda tutulmalı ve buna bağlı olarak acil hava yolu yönetimi gerekebileceği akılda tutulmalıdır.

Anahtar Kelimeler: