Close

Oral Presentation - 11

Topical mitomycin- c in the treatment of esophageal strictures in children

Ö Kılıç, E Divarcı, Z Dökümcü, C Özcan, A Erdener
Ege University Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery

Aim of the study: Several treatment techniques may be used in the treatment of esophageal strictures (ES). In this study, we aimed to present the effects of topical mitomycin (TM) as a useful adjunct to dilatation in ES.

Methods: Retrospective analysis of patients who underwent TM between February 2015-October 2015 was performed. Dysphagia score, periodic dilatation index (PDI) and number of dilatations were compared before and after intervention to investigate the efficacy of TM.

 

Results: TM was performed to 15 patients with a median age of 4 years (2-17years). The diagnosis was CES in 13 patients and anastomotic stricture in 3 patients (after repair of esophageal atresia,gastric transposition). Eight of the patients underwent intralesional steroid injection(ISI) before TM application. The length of the stricture was long in 9 patients (56%). Mean number of TM sessions was 3.7±1.3 (1-5). Median dysphagia score was decreased from 2 (1-3) to 0 (0-2) after application (p=0.001). Median number of dilatation sessions was decreased from 8 (1-41) to 1 (0-5) after intervention (p=0.001). Median PDI was decreased from 1 (0-2) to 0 (0-2) after TM (p=0.013). Esophageal dilatation was terminated in 11 of 15 patients after application (73%). The length of the stricture or initial diagnosis didn’t affect the efficacy of TM. Only, long treatment period before TM (>3 years) was determined as a significant negative factor on the efficacy of intervention (p=0.001). No complications were seen in a 6.1±1.9months (3-10) postoperative period.

 

Discussion: Several disorders like corrosive or anastomotic strictures can cause esophageal strictures. TM has a significant positive effect on dysphagia in patients with a short treatment period lower than 3 years.

Keywords:

Sözlü Sunum - 11

Çocuklarda özofagus darlıklarında topikal mitomisin tedavisi

Ö Kılıç, E Divarcı, Z Dökümcü, C Özcan, A Erdener
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı

Amaç: Özofagus darlıklarında pek çok farklı tedavi yönlemleri kullanılabilir. Bu çalışmada topikal mitomisin (TM) uygulamasının özofagus darlığı dilatasyonuna yardımcı etkisinin gösterilmesi amaçlandı.

 

Yöntem: Kliniğimizde Şubat ve Ekim 2015 tarihleri arasında özofagus darlığı nedeniyle topikal mitomisin uygulanan olgular retrospektif olarak incelendi. TM öncesi ve sonrası disfaji skoru, pediatrik dilatasyon indeksi (PDİ) ve dilatasyon sayısı etkinliğin belirlenmesi amacıyla karşılaştırıldı.

 

Bulgular: Toplam 15 hastaya topikal mitomisin uygulandı. Hastaların ortanca yaşı 4 yaştı  (2-17 yaş). 12 olgu koroziv özofagus darlığı ve 3 olgu anastomoz darlığı (gastrik transpozisyon, özofagus atrezisi primer onarımı) tanılarıyla takipli idi. TM öncesi 8 olguya intralezyoner steroid enjeksiyonu uygulanmış ancak başarılı sonuç elde edilememişti.  Darlık boyu 9 olguda 3 cm’den uzundu (%56). TM ortalama 3,7±1,3 (1-5) seans uygulandı. Uygulama sonrasında ortalama disfaji skoru 2’den (1-3) 0’a (0-2) düştü (p=0.001). TM sonrasında ortalama PDİ 1’den (0-2) 0’a (0-2) geriledi (p=0.013).  TM girişimi sonrasında 15 olgunun 11’inde (%73) dilatasyona son verildi. Darlık uzunluğunun ya da başlangıç tanısının TM etkinliğinde değişikliğe yol açmadığı saptandı. Yalnızca, TM öncesi uzun süreli tedavi periyodunun (>3 yıl) etkinlik üzerinde belirgin negatif etkiye neden olduğu görüldü (p=0.001). Postoperatif 6,1±1,9 aylık izlemde olguların hiçbirinde komplikasyona rastlanmadı.

 

Sonuç: Koroziv ajanlarla temas ya da anastomoz darlığı gibi bozukluklar özofagus darlığına sebep olabilmektedir. Topikal mitomisin uygulamasının işlem öncesi 3 yıldan kısa süreli tedavi izlemindeki hastalarda disfaji üzerine belirgin olumlu etkisi bulunmaktadır. 

Anahtar Kelimeler:

Close