Aim of the study: Several treatment techniques may be
used in the treatment of esophageal strictures (ES). In this study, we aimed to
present the effects of topical mitomycin (TM) as a useful adjunct to dilatation
in ES.
Methods: Retrospective analysis of patients who
underwent TM between February 2015-October 2015 was performed. Dysphagia score,
periodic dilatation index (PDI) and number of dilatations were compared before
and after intervention to investigate the efficacy of TM.
Results: TM was performed to 15 patients with a median
age of 4 years (2-17years). The diagnosis was CES in 13 patients and anastomotic
stricture in 3 patients (after repair of esophageal atresia,gastric
transposition). Eight of the patients underwent intralesional steroid
injection(ISI) before TM application. The length of the stricture was long in 9
patients (56%). Mean number of TM sessions was 3.7±1.3 (1-5). Median dysphagia
score was decreased from 2 (1-3) to 0 (0-2) after application (p=0.001). Median
number of dilatation sessions was decreased from 8 (1-41) to 1 (0-5) after
intervention (p=0.001). Median PDI was decreased from 1 (0-2) to 0 (0-2) after
TM (p=0.013). Esophageal dilatation was terminated in 11 of 15 patients after
application (73%). The length of the stricture or initial diagnosis didn’t
affect the efficacy of TM. Only, long treatment period before TM (>3 years)
was determined as a significant negative factor on the efficacy of intervention
(p=0.001). No complications were seen in a 6.1±1.9months (3-10) postoperative
period.
Discussion: Several disorders like corrosive or anastomotic
strictures can cause esophageal strictures. TM has a significant positive
effect on dysphagia in patients with a short treatment period lower than 3
years.
Keywords:
Amaç: Özofagus
darlıklarında pek çok farklı tedavi yönlemleri kullanılabilir. Bu çalışmada
topikal mitomisin (TM) uygulamasının özofagus darlığı dilatasyonuna yardımcı
etkisinin gösterilmesi amaçlandı.
Yöntem: Kliniğimizde
Şubat ve Ekim 2015 tarihleri arasında özofagus darlığı nedeniyle topikal
mitomisin uygulanan olgular retrospektif olarak incelendi. TM öncesi ve sonrası
disfaji skoru, pediatrik dilatasyon indeksi (PDİ) ve dilatasyon sayısı
etkinliğin belirlenmesi amacıyla karşılaştırıldı.
Bulgular: Toplam
15 hastaya topikal mitomisin uygulandı. Hastaların ortanca yaşı 4 yaştı (2-17 yaş). 12 olgu koroziv özofagus darlığı
ve 3 olgu anastomoz darlığı (gastrik transpozisyon, özofagus atrezisi primer
onarımı) tanılarıyla takipli idi. TM öncesi 8 olguya intralezyoner steroid
enjeksiyonu uygulanmış ancak başarılı sonuç elde edilememişti. Darlık boyu 9 olguda 3 cm’den uzundu (%56).
TM ortalama 3,7±1,3 (1-5) seans uygulandı. Uygulama sonrasında ortalama disfaji
skoru 2’den (1-3) 0’a (0-2) düştü (p=0.001). TM sonrasında ortalama PDİ 1’den (0-2)
0’a (0-2) geriledi (p=0.013). TM
girişimi sonrasında 15 olgunun 11’inde (%73) dilatasyona son verildi. Darlık
uzunluğunun ya da başlangıç tanısının TM etkinliğinde değişikliğe yol açmadığı
saptandı. Yalnızca, TM öncesi uzun süreli tedavi periyodunun (>3 yıl)
etkinlik üzerinde belirgin negatif etkiye neden olduğu görüldü (p=0.001).
Postoperatif 6,1±1,9 aylık izlemde olguların hiçbirinde komplikasyona
rastlanmadı.
Sonuç: Koroziv
ajanlarla temas ya da anastomoz darlığı gibi bozukluklar özofagus darlığına
sebep olabilmektedir. Topikal mitomisin uygulamasının işlem öncesi 3 yıldan
kısa süreli tedavi izlemindeki hastalarda disfaji üzerine belirgin olumlu
etkisi bulunmaktadır.
Anahtar Kelimeler: