Aim: Since pancreatic transectional traumas in children is rare,
there is no consensus on any management strategy. Herein this study we present
the pancreatic transectional trauma cases nonoperatively managed in our clinic
and we aimed to discuss the efficacy and reliability of this treatment.
Materials and Methods: The medical records of the 6 pancreatic
transectional trauma cases, followed up between January 2008 and June 2016, were
evaluated retrospectively.
Results: 5 of the patients were male, 1 was female. They were aging
between 3 to 9 (5,17±2,22 years). All had presented to the hospital within the
first 6 hours of trauma. Pancreatic trauma was due to fall from bicycle in 3, fall
from a high place in 1, fall during running in 1 and crush of an iron door in
1. Amylase levels (mean: 459±551 U/L) and White blood cell counts (mean: 15082±1849
uL) were elevated in all patients. All the patients had gone through physical
examination, laboratory exams and intravenous contrast injected whole abdominal
computed tomography scans. 3 patients had grade 4 (proximal transection) while
the other 3 had grade 3 (distal transection) pancreatic injury. 4 of the
patients had sole pancreatic trauma but 2 had associating traumas as liver
injury and left femoral shaft dislocated fracture. One patients had undergone
early distal pancreatectomy but the rest were followed up conservatively. All
patients were given intravenous fluid replacement and antibiotics. Enteral
feding was cessated and nasogastric tubes were inserted. When they became
hemodynamically stable, total parenteral nutrition (TPN) was started. The mean
TPN lenght was 27,4 ±3,4 days. The median day of restarting enteral feeding was
day 23. 4 patients were given octreotide. During follow up, ultrasonography was
used. iv contrasted CT was used when necessary. 4 patients had pseudocyst
during followup approximately within 7 days. 1 cyst was drained percutaneously
under ultrasonographic guidance. The pseudocysts in the other 3 patients
releaved spontaneously within 52 days (15 to 120 days). One of the patients
died due to hyponatremia and postconvulsive pontine myelinosis. 4 patients ,who are treated nonoperative, were discharged
approximately within 29,1 days. They were folled up for 12,5 months (3 to 24
months) and their latter course was uneventful.
Discussion: Nonoperative management is an effective treatment
strategy in pediatric pancreatic transectional traumas but it has serious
disadvantages such as the formation of pseudocyst and the need of long-term
total parenteral nutrition and related complications.
Keywords:
Amaç: Çocuklarda panreas transeksiyon yaralanmaları nadirdir.
Tedavi yaklaşımı konusunda fikir birliği yoktur. Bu çalışmada kliniğimizde
transeksiyon pankreas yaralanması nedeniyle nonoperatif tedavi uyguladığımız
olgularda tedavinin etkinliğini ve güvenirliğini değerlendirmeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Ocak 2008 ve Haziran 2016 tarihleri arasında
kliniğimizde transeksiyon pankreas yaralanması tanısıyla tedavi ve takip
edilen 6 olgunun kayıtları geriye dönük
incelendi.
Bulgular: Olguların 5’i erkek, 1’i kız çocuğuydu. Yaşları 3 ile 9 yaş
(5,17±2,22 yıl) arasında değişiyordu. Olguların tümü ilk 6 saatte hastaneye
başvurmuştu. Pankreas yaralanması 3 olguda bisikletten düşme, 1 olguda
yüksekten düşme, 1 olguda koşarken düşme ve 1 olguda da demir kapının üzerine
düşmesi sonucu oluşmuştu. Tüm olguların amilaz
değeri (ortalama:459±551 U/L) ve
Beyaz küre sayısı (ortalama :15082±1849 uL) yükselmişti. Tüm olguları tanı
fizik muayene , laboratuvar ve IV kontraslı tüm batın tomografiyle konulmuştu. 3
olguda Grade IV (proksimal transeksiyon) , 3 olguda Grade III (distal
transeksiyon) pankreas yaralanması vardı. 4 olguda izole pankreas yaralanması
varken, 2 olguda ( 1 karaciğer yaralanması,
1 sol femur gövde disloke kırık
) ek yaralanma vardı. Bir olguya erken dönemde distal pakreatektomi yapılmış,
diğer 5 olguya nonoperatif tedavi uygulanmıştı. Tüm olgulara
IV sıvı tedavisi, antibiyotik tedavisi başlanmış ve nazogastrik sonda
takılmıştı. Ağızdan beslenme kesilmişti. Hemodinamik stabilite sağlandıktan
sonra nonoperatif tedavi uygulanan tüm
olgulara total parenteral beslenme
başlanmıştı. Total parenteral
beslenme süresi ortalama değeri 27,4 ±3,4 gündü. Olgular ortanca 23. günde
beslenmeye başlanmıştı. 4 hastada okreotit kullanılmıştı. Olguların takipleri ultrasonografiyle ve radyoloğun gerekli görmesi halinde IV
kontraslı tomografiyle yapılmıştı. Takiplerde 4 olguda ortalama 7,75 günde psödokist gelişmişti. 1 olguda psödokist USG eşliğinde
perkütan boşaltılmıştı. Diğer olgularda psödokist ortalama 52. günde (15 -120
günde) kendiliğinde düzelmişti. 1 olgu hiponatremi ve konvülzyon sonrası gelişen pontin
miyelinozis sonucu kaybedilmişti. 5 olgu
ortalama 29,1 günde taburcu edilmişti. Olgular 3 ila24 ay (ortalama12,5 ay)
arasında takip edilmişlerdi. Takiplerinde
bir problem gelişmemişti.
Tartışma: Nonoperatif tedavi pankreas transeksiyon yaralanmalarında
etkili bir tedavi yöntemidir. Uzun süreli total parenteral beslenme
gereksinimi, parenteral beslenmeye bağlı gelişebilecek komplikasyonlar ve psödokist gelişmesi tedavinin en önemli
dezevantajlarıdır.
Anahtar Kelimeler: