AIM: While the doctors had a voice on the patients about all of the issues in
the past, nowadays each and every attempt of the doctors are questioned in
parallel to the improvements in patient rights made through the meetings
organized around the world. Doctors who panicked at compensations and
increasing Malpractice (Practice Mistakes in Medicine) cases and investigations
have developed a defense system named as Defensive Medicine. This document aims
to emphasize on the general features of defensive medicine practices.
MATERIALS AND METHODS: Diverse national and international publications and thesis written in
Turkey on defensive medicine have been analyzed. The results of the
questionnaires conducted by us have been also utilized. Opinions of the
concerned academician from the Law Faculty Administrative Law at the university
in our city have been consulted.
FINDINGS: Defensive
medicine is divided into two categories: The first one is the positive category
which covers the over practice to make a diagnosis. The second one is the
negative category which covers patience avoidance. Some scholars have a
favorable opinion on overhandling practices on the patient and keeping regular
records. Our study being the first study on Pediatric Surgery in national and
international resources shows that the participants carry out defensive
practices in different rates. Nevertheless, it is gladsome that none of the
participants fulfilled an unnecessary operation.
RESULTS: Defensive medicine applied
by the doctors for their own interests are faulty. The financial burden on the
state budget caused by the unnecessary practices is undeniable. The precautions
to prevent the defensive medicine practices to have been taken around the world
for a long time should be taken in our country, as well. The incidents in which
defensive medicine practices impair the physical integrity will cause legal
problems which will require punishment.
Keywords:
AMAÇ: Eski yıllarda doktorlar hastalar
üzerinde her konuda söz sahibi iken; dünyada yapılan değişik toplantılar sonucu
genişletilen hasta hakları ile doktorların her girişimi sorgulanmaya
başlamıştır. Ödenen tazminatlar ile giderek artan Malpraktis (Tıpta Uygulama
Hataları) dava ve soruşturmaları karşısında paniğe kapılan doktorlar Defansif
Tıp olarak adlandırılan bir savunma sistemi geliştirmişlerdir. Bu bildiride, defansif
tıbbi uygulamalarının genel özelliklerinin vurgulanması amaçlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Defansif tıp ile ilgili değişik
ulusal ve uluslararası yayınlar, ülkemizde yapılan tezler incelenmiş ve yaptığımız
anketin sonuçlarından yararlanılmıştır. Ayrıca ilimizdeki bir üniversitenin
Hukuk Fakültesi İdare Hukuku Anabilim Dalından ilgili öğretim üyesinin görüşleri
alınmıştır.
BULGULAR: Defansif tıp; hastaya tanı için
yapılması gerekenleri gereksiz derecede fazla yapmak pozitif; hastaya tanı için
gerekenleri yapmamak, hatta hastadan kaçmak negatif defansif tıp olarak
ayrılır. Hastaya, gereksiz de olsa fazla inceleme yapmak, kayıtlarını düzenli
tutmak bazı yazarlar tarafından olumlu karşılanmıştır. Ancak defansif tıp
uygulamalarının tamamında hastadan çok doktorun kendi çıkarını koruması söz
konusudur. Hasta kayıtlarını ve dosyaları düzenli tutarak bir davaya karşı
elinde kanıt olmasını ister. Ulusal ve uluslararası kaynaklarda Çocuk Cerrahisi
dalında ilk olarak yapılan çalışma olan çalışmamızın kısa değerlendirmesinde;
katılanların değişik oranlarda defansif tıbbi uygulamalar yaptığı görülmüştür.
Ancak hiçbir katılımcının kendi çıkarı için gereksiz ameliyat kararı vermemesi
sevindirici bir sonuçtur.
SONUÇLAR: Doktorun kendi çıkarı için
uyguladığı defansif tıp, etik yönden hatalıdır. Ayrıca gereksiz incelemelerin
devlet bütçesine getirdiği yük de yadsınamaz. Dünyada uzun zamandır uygulanan
defansif tıbbi uygulamaların ortadan kaldırılması ile ilgili önlemler ülkemizde
de uygulamaya başlanmalıdır. Defansif tıbbi uygulamaların kişinin vücut
bütünlüğünü bozması durumunda ceza gerektiren hukuk sorunlarına yol açacağı unutulmamalıdır.
Anahtar Kelimeler: