EVALUATION OF FOLLOW-UP AND TREATMENT OUTCOMES IN CHILDREN WITH SEVERE RENAL TRAUMA

N Çoşkun, A Abasıyanık, M Yurtçu, E Günel, FA Canbaz

Necmettin Erbakan University, Meram Medical Faculty, Department of Pediatric Surgery

Purpose: Evaluation of long term renal functions of children treated for severe renal injury (grade 4-5) associated with blunt abdominal trauma and to ensure discussing results.

Material and Methods: 41 cases of renal trauma treated in our clinic between 2005-2015 were reviewed retrospectively.

Results: 18 of patients (%43,9) were girls and 23 (%56,1) were boys. The median age was 10 (1-18). The most frequent cause of trauma was determined as traffic accidents (%65,9). 16 of patients (%39) had only renal injury and 25 of patients (%61) had multiple organ injuries. 8 patients had grade 1 injury, 5 patients had grade 2 injury and 12 patients had grade 3 injury. Other 16 patients had severe renal trauma (12 of them grade 4 and 4 of them grade 5). 4 of 16 patients (%25) that have severe renal trauma underwent surgical intervention (JJ stent placement in one patient and renorraphy in 3 patients).Other 12 patients were managed conservatively. 10 of these 12 patients treated conservatively underwent (99m) Tc MAG3 in long period and previously injured kidneys were non-functional (differential renal function is %0) in 3 patients (%10). Median differential renal function was %31 (ranged from %25-40) in 4 patients underwent surgery.

Conclusion: Severe renal traumas treated conservatively may result in atrophic or non-functional kidneys at long term period. We believe that surgical intervention is useful in persistent bleedings which cause hemodynamic instability and fragmented renal injuries.

Keywords:

CİDDİ RENAL TRAVMALI ÇOCUKLARIN TAKİP VE TEDAVİ SONUÇLARININ TARTIŞILMASI

N Çoşkun, A Abasıyanık, M Yurtçu, E Günel, FA Canbaz

Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı

Amaç: Künt karın travmasına bağlı ciddi renal yaralanma (evre 4-5) nedeniyle takip ve tedavi edilen çocuklarda  geç dönem renal fonksiyonların değerlendirilerek sonuçların tartışılmasını sağlamaktır.

Gereç ve Yöntem: 2005-2015 yılları arasında, kliniğimizde renal travma nedeniyle takip ve tedavi edilen 41 olgu geriye dönük olarak  incelendi.

Bulgular: Olguların 18’i kız (%43,9), 23’ü erkekti (%56,1). Hastaların ortalama yaşı 10 (1-18) idi. En sık travma nedeni trafik kazası ( %65,9) idi. Olguların 16’ sında (%39) izole böbrek yaralanması varken, 25 olguda (%61) multipl organ yaralanması vardı. Olguların 8’inde evre 1, 5’inde evre 2, 12’sinde evre 3, renal travma vardı. Geriye kalan 16 olguda (12’si evre 4, 4’ü evre 5) ise ciddi renal travma mevcuttu. Ciddi renal travmalı olgulardan 4’üne (%25) cerrahi girişim uygulandı ( 1’ine JJ stent yerleştirilmesi, 3’üne renorafi ). Geriye kalan 12 olguya konservatif yaklaşım uygulandı. Bu olgulardan ulaşılabilen 10 olguya geç dönemde (ortalama 40 ay) yapılan MAG3 incelemesinde 3’ünde (%30) yaralanan böbrekleri nonfonksiyone idi (diferansiyel fonksiyonu %0). Cerrahi girişim uygulanan 4 olgudaki diferansiyel fonksiyonlarının ortalaması  ise % 31 (%25-%40 arası) idi.

Sonuç: Ciddi renal travmalarda konservatif olarak izlenen olgularda geç dönemde azımsanmayacak  düzeyde atrofik veya nonfonksiyone böbreklerin oluşabileceği unutulmamalıdır. Durdurulamayan kanamalarda hemodinamik dengenin bozulması sonucu kanamayı durdurucu cerrahi girişimlerle birlikte parçalı böbrek yaralanmalarında da cerrahi girİşimin yararlı olacağını düşünüyoruz.

Anahtar Kelimeler: