Introduction: We investigated whether abdominal radiographs in children who present to the outpatients department with abdominal pain aid the clinician in the differential diagnosis.
Method: Patients who presented to the pediatric surgery outpatients department with acute abdominal pain and underwent surgery with a final diagnosis of appendicitis constituted group 1 and patients without any detected disorder constituted group. The direct abdominal radiographs of the patients were evaluated by a radiologist with 10 years of experience and signs such as free air under the diaphragm, air-fluid level in the right lower quadrant, scoliosis with the opening facing right, appendicoliths, and effacement of the psoas muscle were scored. The total scores of the two groups were statistically compared for each finding with the Monte Carlo stimulation by using the chi-square test.
Results: A total of 62 patients were included in the study with 30 (48.3%) in Group I and 32 (51.7%) in Group II. The female/male ratio was 21/9 and the mean age 10.33±3.16 years (5-17) in Group 1 while these values were 22/10 and 11.17±3.05 years (5-16) in Group II respectively with no statistically significant difference between the groups. There was no difference between the groups for any x-ray sign in the statistical evaluation of abdominal radiography findings. All the patients in Group I were hospitalized and taken to surgery and the pathology result was consistent with acute appendicitis. The patients in Group II were followed-up for one day in the hospital and discharged when their control ultrasonography and hemogram were found to be normal.
Conclusion: The use of direct abdominal radiographs for acute abdominal pathologies including appendicitis is not appropriate due to inadequate diagnostic effectiveness and the radiation risk although it helps in the diagnosis of pathologies such as intestinal obstruction and perforation.
Keywords:
Giriş: Bu çalışmada karın ağrısı nedeniyle polikliniğe başvuran çocuklardaki karın grafilerinin apandisit ayırıcı tanısında klinisyene yardımcı olup olmadığı araştırılmıştır.
Yöntem: Akut karın ağrısı şikayetiyle Çocuk cerrahisi polikliniğine başvuran ve opere edilerek apandisit saptanan hastalar grup 1’i ve herhangi bir hastalık saptanmayarak nonspesifik karın ağrısı olarak değerlendirilen hastalar ise grup 2’yi oluşturdu. Hastaların direkt karın grafi bulguları retrospektif olarak 10 yıllık deneyimi olan bir radyolog yardımıyla diayafram altı serbest hava, sağ alt kadranda hava-sıvı seviyesi, açıklığı sağa bakan skolyoz, apendikolit, psoas kasında silinme gibi bulguların varlığı değerlendirilerek puanlama yapıldı. Her bir bulgu için gruptaki toplam puan diğer grup puanı ile istatistiksel olarak Monte Carlo similasyonu ile ki-kare testi kullanılarak karşılaştırıldı.
Bulgular: Çalışmaya toplam 62 hasta dahil edildi, bu hastaların 30'u (%48,3) grup I'i, 32’si ise (%51,7) grup II'yi oluşturdu. Grup I’deki hastalarda kız/erkek oranı 21/9, yaş ortalaması 10,33±3,16 yıl (5-17), grup II’de ise bu oranlar 22/10 ve 11,17±3.05 yıl (5-16) idi ve her iki grup arasında cinsiyet ve yaş açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. Ayakta direkt karın grafisi bulgularının istatistiksel olarak değerlendirilmesinde iki grup arasında hiçbir bulguda anlamlı fark saptanmadı. Grup I’deki hastaların tümü hastaneye yatırılarak ameliyata alındı ve patoloji sonuçları akut apandisit ile uyumlu geldi. Grup II’deki hastalar hastanede bir gün takip edilerek kontrol ultrasonografi ve hemogramın normal saptanması üzerine taburcu edildiler.
Sonuç: Bu çalışma sonucunda, akut apandisit dahil diğer akut karın patolojilerinde direkt karın grafilerinin kullanılması, her ne kadar intestinal obstrüksiyon ve perforasyon gibi patolojilerin tanısında yardımcı olsa da, yetersiz tanısal etkinlik ve radyasyon riski açısından uygun olmadığı saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler: