Urodynamic Risk Factors for Upper Urinary Tract Deterioration in Children with Spina Bifida

ŞK Özel*, İ Alataş**, A Alim***, H Canaz**

*İstanbul Bilim University Spina Bifida Research Center Department of Pediatric Urology
**İstanbul Bilim University Spina Bifida Research Center Department of Pediatric Neurosurgery
***Yeditepe University Faculty of Medicine Department of Pediatric Surgery

IntroductionSpina bifida is a neurological condition which causes significany urological problems if left untreated. Urodynamic studies are the main diagnostic tool to set proper treatment indications in this patient group. The aim of this study was to delineate the urodynamic risk factors for upper urinary tract deterioration in spina bifida. Patients and MethodsMedical records of patients with spina bifida were evaluated. Two groups were formed; Group 1 randomly selected spina bifida patients without any sign of upper urinary tract problems and Group 2 those spina bifida patients with upper urinary tract signs namely hydronephrosis w/o vesicoureteral reflux and /or renal scarring. Age, gender and urodynamic parameters of these two groups were compared. Numeric values were analysed with Student’s t-test and qualitative values, with chi-square test.ResultsA total of 1200 patients were evaluated in our center for the last two years. 50 patients with spina bifida were randomly selected for comparison (Group 1) and 41 patients with upper urinary tract deterioration were evaluated as the study group (Group 2).    The mean age was 15,6±25,6 months in Group 1 and 70,2±54,3 months in Group 2 (p<0,05). The gender distribution was insignificant. There were no significance in the comparison of leak point or maximal detrusor pressures, status of urodynamic capacity and sphincter activity between two groups. However, reduced compliance and underactivity was more pronounced in patients with upper tract deterioration (p<0,05).Conclusions Upper tract changes may occur in relation with the status of the bladder in patients with spina bifida. As the bladder loses its compliance and underactivity appears by age, these patients should be followed up carefully to protect kidneys against threatening conditions. Reduced compliance and detrusor activity may be a significant risk factor for upper urinary tract. Delineation of the risk factors with urodynamic studies may help for a safe follow up of these children.

Keywords:

Spina Bifidalı Çocuklarda Üst Üriner Sistem Hasarlanmasında Ürodinamik Risk Faktörleri

ŞK Özel*, İ Alataş**, A Alim***, H Canaz**

*İstanbul Bilim Üniversitesi Spina Bifida Uygulama ve Araştırma Merkezi Çocuk Ürolojisi Kliniği
**İstanbul Bilim Üniversitesi Spina Bifida Uygulama ve Araştırma Merkezi Çocuk Beyin Cerrahisi Kliniği
***Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi A.D.

AmaçSpina bifida tedavi edilmediği takdirde ciddi ürolojik sorunlara neden olan nörolojik bir durumdur. Ürodinami bu hasta grubunda uygun tedavi endikasyonlarının belirlenmesinde kullanılan ana tanı aracıdır. Bu çalışmanın amacı spina bifidalı hastalarda üst üriner sistem hasarlanmasını öngörecek ürodinamik risk faktörlerinin tanımlanmasıdır.Hastalar ve MetodSpina bifidalı hastaların kayıtları incelendi. İki grup oluşturuldu; Grup 1, üst üriner sistem hasarlanması olmayan tesadüfi seçilmiş spina bifidalı hastalar, Grup 2, hidronefroz ve/veya vezikoüreteral reflü ve/veya renal skar olan spina bifidalı hastalar. Yaş, cinsiyet ve ürodinamik parametreler karşılaştırıldı. Sayısal veriler Student t testi ve kalitatif değerler ki kare testi ile değerlendirildi.BulgularSon iki yıllık dönem içinde toplam 1200 hasta kliniğimizde değerlendirildi. Karşılaştırma için tesadüfi seçilmiş 50 hasta (Grup 1 ) ile  üst üriner sistem hasarlanması olan 41 hasta (Grup 2) değerlendirildi. Yaş dağılımı anlamlı değildi. Sızdırma veya maksimal detrusor basınçları, ürodinamik kapasite ve sfinkter aktiviteleri arasında anlamlı fark gözlenmedi. Ancak, üst üriner sistem hasarlanması olan hastalarda azamış komplians ve azalmış detrusor aktivitesi daha belirgin idi (p<0,05).Tartışma Spina bifidalı hastalarda mesanenin durumuna bağlı olarak üst üriner sistem hasarlanması oluşabilir. Mesane kompliansı azaldıkça ve detrusor aktivitesi yaşla beraber azaldıkça böbreklerin tehdit eden durumlara karşı daha dikkatli takip edilmesi gerekmektedir. Azalmış komplians ve detrusor aktivitesi üst üriner sistem açısından daha riskli bir mesane fonksiyon tipi olabilir. Ürodinamik çalışmalarla risk faktörlerinin tanımlanması daha güvenli bir takip yapılmasına yardımcı olabilir.

Anahtar Kelimeler: