Evaluation of follow-up and treatment of patients applying with the pre-diagnosis of hydronephrosis

Ç Eryiğit, E Günel, M Yurtçu, A Abasıyanık

Necmettin Erbakan University, Meram Medical Faculty, Department of Pediatric Surgery

Aim: Pyeloplasty shuold be performed when renal pelviectasy increases and renal function decreases. This study aimed to investigate the efficasy of medical and surgical treatment in last 10 years after the diagnosis, treatment, and follow-up of the patients with hydronephrosis (HN).

Materials and methods: A retrospective review was performed from January 2005 to December 2015 to identify 133 patients ≤18 years of age who had HN. The age and gender of the patients, the kidney affected, prenatal diagnosis, pre- and postoperative follow-up periods, the application of temporary nephrostomy cathater (TNC), pelvic antero-posterior pelvic diameters (APPD) of kidneys, and renal sintigraphy with MAG3 (mercaptoacetyltriglycine) in the pre- and postoperative follow-up periods were evaluated.      

Results: A hundred-five of 133 patients were male (78.9%) and twenty-eight female (21.1%). Eighty-five of 133 (64%) patients were operated and follow-up of forty-eight patients  (36%) were performed. Fifteen of 17patients with nephrostomy cathater were operated; other 2 patients with HN recovered without operation. There was no difference between the follow-up and operation from the point of view of age groups and gender(p>.05). There was significant difference between the patients operated and the patients with follow-up. APDs of right and left kidneys were significantly different (p˂.05). Thirty-six kidneys (72%) with APPD ≤15 mm were followed-up; while fourteen  (28%) were operated. While seventeen of the kidneys  (34%) with APPDs between 15mm and 30mm were followed; thirty-three (66%) were operated. Two of the kidneys  (14.3%) with APPDs between 30mm and 50mm were followed; 12  (85.7%) were operated. All of the five patients (100%) with APPDs ≥ 50 mm were operated. While the increase in renal functions was +1.61 in the patients operated in the early period, the increase in patients operated in late period was +5.86. However, while the mean renal function in patients operated in the early period was 44% in the postoperative period, it was 39.96%. It was seen that postoperative APPDs of 75 patients operated (88.2%) returned normal diameters within the first 2 years, and HN of other ten patients (11.8%) returned to normal in a mean period of 3.5 years.

Conclusions: Surgical endication increases when APPD increases. But APPD is itself unsufficient in surgical endication; it should be evaluated together with renal functions. Renal functions are negatively affected in the pyeloplasties performed in late period.    

Keywords:

Hidronefroz ön tanısı ile başvuran hastaların takip ve tedavilerinin değerlendirilmesi

Ç Eryiğit, E Günel, M Yurtçu, A Abasıyanık

Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı

Giriş/Amaç: Renal pelviektazinin ilerlemesi ve böbrek fonksiyonlarının hızla azalması durumunda, pyeloplasti (P) endikasyonu vardır. Son 10 yılda kliniğimize başvuran hidronefroz (HN) hastalarının tanı, tedavi ve takipleri sonrasında; medikal ve cerrahi tedavilerin etkinliğini araştırdık.

Gereç/Yöntem: Ocak 2005-Aralık 2015 tarihleri arasında HN ön tanısıyla toplam 133 olgu, geriye dönük olarak incelendi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, etkilenen böbrek, ilk başvuru yaşı, prenatal tanı alıp almadığı, hastanın ameliyat öncesi ve sonrası takip süresi, geçici nefrostomi katateri (NK) takılıp takılmadığı, takip edilen böbreğin takip sırasındaki ve ameliyat yapılmışsa sonrasındaki ultrosonografik antero-posterior pelvis çapları (APPÇ), böbrek fonksiyonlarını ortaya koyan ameliyat öncesi ve sonrası  MAG3 (merkaptoasetiltriglisin) böbrek sintigrafisi bulguları değerlendirildi.

Bulgular: HN öntanısı ile başvuran toplam 133 hastadan 105(%78.9)’i erkek 28(%21.1)’inin kız idi. 133 hastanın 85 (%64)'i ameliyat edildi, 48(%36)'i takip edildi.  NK takılarak takip edilen 17 hastanın 15’i ameliyat edildi, kalan ikisinin HNu geriledi. Hastaların yaş gruplarına göre takip ya da ameliyat edilmesi; cinsiyet faktörüne göre takip yada ameliyat edilmesi arasında anlamlı bir fark olmadığı görüldü (p>,05). Prenatal tanı değişkenine göre takip yada ameliyat edilmesi ve APPÇna göre takip edilen sağ ya da sol böbrekler arasında arasında anlamlı bir fark olduğu görülmüştür (p˂,05). APPÇ 15mm den küçük olan böbreğin 36 sı takip edilirken (%72); 14’ü ameliyat edilmiştir (%28). APPÇları 15mm ve 30mm arasındaki böbreklerin 17si takip edilirken (%34); 33’ü ameliyat edilmiştir(%66). APPÇları 30mm ve 50mm arasındaki böbreklerin 2’si takip edilirken (%14,3); 12’si ameliyat edilmiştir (%85,7)  APPÇları 50mm den büyük olan 5 hastanın tümü ameliyat edilmiştir. (%100). Erken dönem opere olanların böbrek fonksiyonlarında 1.61 artış görülürken, geç dönem opere olanlarda 5.86 artış olmuştur. Fakat erken dönem opere olanlarda böbrek fonksiyonu ortalaması post op %44 iken, geç dönemde opere olanların %39.96 olmuştur. Opere olan hastaların post op APPÇları 75(%88.2) hastanın ilk 2 yıl içinde normale döndüğü, geriye kalan 10(%11.8) hastanın ortalama 3.5 yılda HNu düzeldi.

Sonuç: APPÇ arttıkça, cerrahiye duyulan ihtiyaç artmaktadır. Ancak operasyon endikasyonunda APPÇ tek başına yetersiz olup; böbrek fonksiyonlarıyla birlikte değerlendirilmelidir. Geç dönemde yapılan pyeloplastilerde, böbrek fonksiyonları olumsuz etkilenmektedir.

Anahtar Kelimeler: