Efficacy of pelvic floor rehabilitation and TENS in pediatric patients with refractory functional constipation: a randomized controlled study

F Ersoy*, G Gerçel*, T Birinci Olgun**, SG Bozbeyoğlu***, Aİ Anadolulu*, Ö Kalaycık Şengül****, Ç Ulukaya Durakbaşa*

*Istanbul Medeniyet University Faculty of Medicine, Goztepe, Prof. Dr. Suleyman Yalcın City Hospital, Department of Pediatric Surgery
**Istanbul Medeniyet University, Department of Physiotherapy and Rehabilitation
***Istanbul Medeniyet University Faculty of Medicine, Goztepe, Prof. Dr. Suleyman Yalcın City Hospital, Department of Radiology
****Istanbul Medeniyet University, Faculty of Medicine, Goztepe, Prof. Dr. Suleyman Yalcın City Hospital, Department of Pediatric Gastroenterology

Purpose: To evaluate the clinical outcomes of pelvic floor rehabilitation (PFR) and/or transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) in children with refractory functional constipation (FC).

Method: This prospective, randomized, controlled trial included 46 children aged 5–18 years diagnosed with refractory FC. All participants continued medical treatment and were randomly assigned to four groups: PFR (n=10), TENS (n=14), combined PFR+TENS (n=10), and control (n=12). PFR and TENS were administered for six weeks. Assessments were done before treatment, at 6th week, 3rd and 6th months post-treatment. Outcome measures included number of symptoms meeting the Rome IV criteria, Constipation Severity Instrument (CSI), Constipation Quality of Life Questionnaire (CQLQ) and Leech score. Data were analyzed using SPSS 27.0, with p<0.05 considered statistically significant.

Results: Of the patients, 56.5% were female (n=26) and 43.5% male (n=20). The mean age was 10.9 ± 3.3 years. Comparisons were made with pre-treatment values. In the PFR group, symptoms decreased at 6^th week and 6^th month, while CQLQ scores improved at 6^th week and 3^rd month (p<0.05, 4,2±1,4 vs 2,5±1,8 and 1,6±2,1; 85±24,9 vs 70,1±19,6 and 81,4±21,3). In the TENS group, both symptoms and CQLQ scores improved at all follow-ups (p<0.05, 4,5±1 vs 2,1±1,9 and 2,2±1,7 and 1,2±1,7; 82±16,5 vs 70,9±19,2 and 71,8±17 and 65,6±24,3). In PTR+TENS group, symptoms and CSI scores were reduced at all assessments and CQLQ scores at 6^th week and 6^th month (p<0.05, 4,2±1,4 vs 1,9±1,5 and 1,7±1,3 and 1,6±1,9; 49,9±14 vs 33,7±13,5 and 33±12,4 and 25,6±14,4; 91,1±19,5 vs 68,8±22,5 and 48±13). In the control group, only symptoms improved (p<0.05, 3,9±1,2 vs 2,3±1,9 and 2,7±1,9 ve 1,5±2). No significant changes were observed in Leech scores in any group.

Keywords: Functional constipation, children, transcutaneous electrical nerve stimulation, TENS, neuromodulation, pelvic floor rehabilitation

Medikal tedaviye dirençli fonksiyonel konstipasyonu olan çocuklarda pelvik taban rehabilitasyonu ve TENS uygulaması sonuçlarının karşılaştırılması

F Ersoy*, G Gerçel*, T Birinci Olgun**, SG Bozbeyoğlu***, Aİ Anadolulu*, Ö Kalaycık Şengül****, Ç Ulukaya Durakbaşa*

*İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göztepe, Prof. Dr. Süleyman Yalçın Şehir Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
**İstanbul Medeniyet Üniversitesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı
***İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göztepe, Prof. Dr. Süleyman Yalçın Şehir Hastanesi, Radyoloji Anabilim Dalı
****İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göztepe, Prof. Dr. Süleyman Yalçın Şehir Hastanesi, Çocuk Gastroenterolojisi Anabilim Dalı

Amaç: Medikal tedaviye dirençli fonksiyonel konstipasyon (FK) hastalarında pelvik taban rehabilitasyonu (PTR) ve/veya transkutanöz elektriksel sinir stimülasyonu (TENS) uygulanan hastalarda klinik sonuçların değerlendirilmesi.

Yöntem: Prospektif, randomize, kontrollü çalışmaya, konservatif tedaviye dirençli 5–18 yaş arası 46 çocuk alındı. Hastalar medikal tedaviye devam etti, rastgele dört gruba ayrıldı: PTR (n=10), TENS (n=14), PTR+TENS (n=10), medikal tedavi (kontrol grubu, n=12). PTR/TENS 6 hafta uygulandı. Değerlendirmeler; PTR/TENS öncesi, 6. hafta, 3. ve 6. aylarda yapıldı. Değerlendirmede Roma IV tanı kriterleri, Konstipasyon Ciddiyet Ölçeği (KCÖ), Konstipasyon Yaşam Kalitesi Ölçeği (KYKÖ) ve Leech skoru kullanıldı. Veriler SPSS 27.0 programında incelendi.

Bulgular: Hastaların %56,5’i kız (n=26), %43,5’i erkekti (n=20). Yaş ortalaması 10,9±3,3 (5,3-17,5) yıldı. Karşılaştırmalar tedavi öncesi değerlere göre yapıldı. PTR grubunda Roma IV kriterleri bulgu sayısı 6. hafta ve 6. ayda azaldı (p<0.05, 4,2±1,4 vs 2,5±1,8 ve 1,6±2,1). KYKÖ, 6. hafta ve 3. ayda azaldı (p<0.05, 85±24,9 vs 70,1±19,6 ve 81,4±21,3). TENS grubunda tüm değerlendirmelerde bulgu sayısı ve KYKÖ azaldı (p<0.05, 4,5±1 vs 2,1±1,9 ve 2,2±1,7 ve 1,2±1,7; 82±16,5 vs 70,9±19,2 ve 71,8±17 ve 65,6±24,3). PTR ve TENS grubunda tüm değerlendirmelerde bulgu sayısı ve KCÖ azalırken, KYKÖ 6. hafta ve 6. ayda azaldı (p<0.05, 4,2±1,4 vs 1,9±1,5 ve 1,7±1,3 ve 1,6±1,9; 49,9±14 vs 33,7±13,5 ve 33±12,4 ve 25,6±14,4; 91,1±19,5 vs 68,8±22,5 ve 48±13). Kontrol grubunda tüm değerlendirmelerde bulgu sayısı azaldı (p<0.05, 3,9±1,2 vs 2,3±1,9 ve 2,7±1,9 ve 1,5±2). Grupların hiçbirinde takiplerde Leech skorunda fark oluşmadı.

Sonuç: PTR ve TENS, medikal tedaviye dirençli FK’li çocuklarda semptomları azaltıp yaşam kalitesini artırmaktadır. Kombine tedavi, kabızlık ciddiyetinde azalma ve uzun süreli etki ile tekli rejime üstündür. PTR ve TENS, uygun hasta grubunda güvenli ve etkili alternatif tedavi seçeneği olarak değerlendirilebilir.

Anahtar Kelimeler: Fonksiyonel konstipasyon, çocuk, transkutanöz elektrik sinir stimülasyonu, TENS, nöromodülasyon, pelvik taban rehabilitasyonu