AIM
To evaluate the effect of epigastric vessel ligation on testicular survival in inguinal undescended testis cases.
METHOD
The records of undescended testis cases operated between January 2011 and June 2024 were retrospectively reviewed (n: 991). Exclusion criteria were; secondary presentation, nonpalpable testis, scrotal pexy, open biopsy, bilateral pexy, concomitant syndromes and no intervention to epigastric vessels and lack of data. The standard steps during inguinoscrotal orchiopexy were; releasing the spermatic cord up to the internal ring, cutting the internal oblique muscle fibers, opening the fascia transversalis with the Prentiss maneuver and expanding the ring caudally, and performing retroperitoneal dissection before peritoneal ligation. When it was seen that testis would remain high in scrotum after these procedures, route of the spermatic cord was shortened by ligating epigastric vessels (Group-1) or passing through a tunnel created from infero-medial side of the vessels (Group-2). Preoperative and postoperative testicular volume data were evaluated. In cases where there was a difference in the size of the testicles in preoperative and postoperative measurements according to sonographic measurements confirmed by physical examination, the testicular atrophy index (TAI: ratio of the volume difference between the testicles to the healthy testicular volume) was calculated. Non-physiological volume loss after orchidopexy or TAI above 50% was defined as “atrophy”.
RESULTS
43 cases were included in the study (Right: 26, left: 17). The mean age of orchidopexy was 2.7 years (2 months-9 years). Epigastric vessels were ligated in 14 of the right orchidopexy cases and preserved in 12. Epigastric vessels were ligated in 7 of the left orchidopexy cases and preserved in 10. Atrophy was not observed in Group 1 and Group 2. Microlithiasis was observed in 2 cases in Group 1 and 1 case in Group 2. No recurrent direct hernia or ascending testis was observed. The mean follow-up period was 4 years (6 months-12 years).
CONCLUSION
The Prentiss maneuver provides a very good exposure for extensive retroperitoneal dissection, allowing the cord to be extended and the testicle to be lowered in a straight line. In late follow-up of inguinal testes, the results are similar whether the epigastric vessels are ligated or preserved.
Keywords: Prentiss, inferior epigastric vessels, orchidopexy, undescended testis, retroperitoneal dissection
AMAÇ
İnguinal inmemiş testis olgularında epigastrik damar ligasyonunun testis sürvisine etkisinin incelenmesi
YÖNTEM
Ocak 2011-Haziran 2024 arasında opere edilen inmemiş testis olgularının dosyaları geriye dönük incelendi (n:991). Dışlama kriterleri; sekonder başvuru, ele gelmeyen testis, skrotal peksi, açık biyopsi, bilateral peksi, eşlikli sendromlar ve epigastrik damarlara müdahale yapılmaması ve veri eksikliğiydi. İnguinoskrotal orşiopeksi sırasındaki standart adımlar; spermatik kordonun iç halkaya kadar serbestlenmesi, internal oblik kas liflerinin kesilmesi, Prentiss manevrasıyla fasya transversalisin açılması ve ringin kaudale doğru genişletilmesi, periton ligasyonu öncesinde retroperitoneal diseksiyon yapılmasıydı. Bu işlemler sonrasında testisin skrotumda yüksek kalacağı görüldüğünde spermatik kordonun iniş rotası, epigastrik damarlar bağlanarak (Grup-1) veya damarların infero-medialinden oluşturulan tünelden geçirilerek kısaltıldı (Grup-2). Ameliyat öncesi ve sonrası testis hacim verileri değerlendirildi. Fizik muayeneyle doğrulanmış sonografik ölçümlere göre preoperatif ve postoperatif ölçümlerde testisler arasında boyut farkı olan olgularda testiküler atrofi indeksi (TAİ: Testisler arası hacim farkının sağlıklı testis hacmine oranı) hesaplandı. Orşiopeksi sonrası fizyolojik olmayan hacim kaybı veya TAİ’nin %50’nin üzerinde olması “atrofi” olarak tanımlandı.
BULGULAR
43 olgu çalışmaya dahil edildi (Sağ:26, sol:17). Ortalama orşiopeksi yaşı 2,7’ydi (2ay-9yaş). Sağ orşiopeksi olgularının 14’ünde epigastrik damarlar bağlanmış, 12’sinde korunmuştu. Sol orşiopeksi olgularının 7’sinde epigastrik damarlar bağlanmış, 10’unde korunmuştu. Grup 1 ve Grup 2’de atrofi görülmedi. Grup-1’de 2 olguda, Grup-2’de ise 1 olguda mikrolitiyazis geliştiği görüldü. Nüks direkt herni veya “ascending” testis görülmedi. Takip süresi ortalama 4 yıldı (6 ay-12 yıl).
SONUÇ
Prentiss manevrası; geniş retroperitoneal diseksiyon için oldukça iyi bir ekspozisyon sağlayarak kordun uzatılmasına ve düz bir hat üzerinden testisin indirilmesine olanak tanır. İnguinal testislerin geç takiplerinde, epigastrik damarların bağlanması veya korunması arasında sonuçlar benzerdir.
Anahtar Kelimeler: Prentiss, inferior epigastrik, orşiopeksi, inmemiş testis, retroperitoneal diseksiyon