Aim: It was aimed to compare the clinical features, diagnostic methods, and surgical outcomes of different surgical approaches in congenital H-type tracheoesophageal fistula (H-TEF).
Methods: The study protocol was prepared following PRISMA guidelines and registered in PROSPERO. A literature search was conducted in EMBASE, PubMed, and Medline databases from January 2003 to December 2023, focusing on terms related to H-TEF, various surgical approaches, and surgical outcomes.
Results: A total of 1199 abstracts were identified. 1145 were included in the screening. Of the 168 full-text articles evaluated for eligibility, 24 were included in the qualitative and 6 in the quantitative analysis. Meta-analysis could not be performed due to the heterogeneity of the data. The 6 articles included in the systematic review included a total of 81 patients; 41 (50.7%) of these patients were male and 40 (49.3%) were female. The results of 171 interventions performed with the diagnosis of H-TEF were analyzed. A total of 92 esophagograms were performed in 76 patients; 64 (84%) were diagnosed. All 74 patients who underwent bronchoscopy were diagnosed. Esophagoscopy was performed in one (1.2%) patient and diagnosed. Computed tomography was performed in 4 patients and diagnosed in 1 (25%) patient. In terms of surgical approach, 71 patients underwent cervical and 10 patients underwent thoracic intervention (n=6 thoracotomy, n=4 thoracoscopy). Interposition grafts were used in 13 (16%) patients (n=11 muscle, n=2 fat grafts). A total of 6 (8%) patients developed complications in cervical approach group. 3 were recurrences and 3 were vocal cord paralysis. There were no complications in thoracic group. Mortality was 2 (2.4%). Both cases were in the cervical approach group.
Conclusion: In this systematic review, esophagogram is the most commonly used method for diagnosis of H-TEF. Bronchoscopy is diagnostic in all cases. Cervical approach was commonly preferred in surgical treatment. The complication rate was found to be high in cervical approach. Although the number of patients between the groups was not homogeneous, the thoracic approach may result in fewer recurrences due to wide surgical field of view it provides. The limitations of the study include a lack of patient follow-up and insufficient data for meta-analysis.
Keywords: Systematic review, congenital tracheoesophageal fistula, isolated tracheoesophageal fistula, Gross Type E fistula, type H tracheoesophageal fistula
Amaç: Konjenital H-tipi trakeoözofageal fistülde (H-TEF), farklı cerrahi yaklaşımların klinik özellikler, tanısal yöntemler ve cerrahi sonuçlarla ilişkisini karşılaştırılmak amacıyla literatürün sistematik olarak gözden geçirilmesi amaçlandı.
Yöntem: Protokol, PRISMA kılavuzuna uygun olarak hazırlandı ve PROSPERO'ya (CRD42024512512) kaydedildi. EMBASE, PubMed ve Medline veri tabanlarında Ocak 2003 ile Aralık 2023 arasındaki dönemi kapsayan bir literatür taraması gerçekleştirildi. Arama stratejisi, H-TEF, farklı cerrahi yaklaşımlar ve cerrahi sonuçlar ile ilgili terimlerin kombinasyonunu içermekteydi.
Bulgular: Toplam 1199 özet tespit edildi. 1145’ i taramaya alındı. Uygunluk açısından değerlendirilen 168 tam metin makaleden 24'ü nitel analize, 6’sı nicel analize dahil edildi. Verilerin heterojenliği nedeniyle meta-analiz yapılamadı. Sistematik derlemeye dahil edilen 6 makale, toplam 81 hastayı içermekteydi; bu hastaların 41’i (%50,7) erkek, 40’ı (%49,3) kızdı. H-TEF tanısı ile uygulanan 171 girişimin sonuçları incelendi. 76 hastaya toplamda 92 özofagogram yapılmıştı, 64’üne (%84) tanı konulmuştu. Bronkoskopi yapılan 74 hastanın tamamına tanı konulmuştu. Özofagoskopi 1 (%1,2) hastaya uygulanmış ve tanı konulmuştu. Bilgisayarlı tomografi ise 4 hastaya uygulanmış ve 1 (%25) hastaya tanı konulmuştu. Cerrahi yaklaşım açısından 71 hastaya servikal ve 10 hastaya torakal (n=6 torakotomi, n=4 torakoskopi) girişim uygulanmıştı. 13 (%16) hastada (n=11 kas, n=2 yağ grefti) interpozisyon greftleri kullanıldığı saptandı. Servikal yaklaşım grubunda toplam 6 (%8) hastada komplikasyon geliştiği görüldü. 3’ü nüks ve 3’ü vokal kord paralizisiydi. Torakal yaklaşım grubunda komplikasyon yoktu. Mortalite sayısı 2’(%2,4) ydi. Her iki olgu da servikal yaklaşım grubunda yer almaktaydı.
Sonuç: Bu sistematik derlemede, H-TEF tanısında en sık kullanılan yöntem özofagogramdır. Bronkoskopi yapılan tüm olgularda tanı koydurucudur. Cerrahi tedavide servikal yaklaşım daha yaygın olarak tercih edilmiştir. Servikal yaklaşımda komplikasyon oranı yüksek saptanmıştır. Gruplar arası hasta sayısı homojen olmamasına rağmen, torakal yaklaşımın sağladığı geniş cerrahi görüş alanı sayesinde daha az nüksle sonuçlanabileceği öngörülebilir. Derlemede hasta takip sürelerine ulaşılamaması ve meta analiz için yeterli verinin olmaması çalışmanın kısıtlılığıdır.
Anahtar Kelimeler: Sistematik derleme, konjenital trakeoözofageal fistül, izole trakeoözofageal fistül, Gross Tip E fistül, H tipi trakeoözofageal fistül