Aim: Recurrent tracheoesophageal fistula (RTEF) is a diagnostic and surgical challenge in children with esophageal atresia (EA). A retrospective study was performed to evaluate the diagnostic features and treatment options of RTEF in children with EA.
Methods: Children operated on RTEF between 2014-2024 were included. The demographic features, clinical characteristics, diagnostic tools, surgical options and postoperative outcomes were evaluated from the hospital records retrospectively.
Results: Thirteen patients with a mean age of 32 months (min-max: 3-96 months) were included. Male female ratio was 8:5. The most common EA type was type-C (n=11). Totally 17 recurrences were evaluated. One of the patients developed 3, two of them developed 2 recurrent TEFs. Diagnosis was done by upper GI series (100%), by catherization the fistula during bronchoscopy (n=9, 69%). In 7 of the patient’s fistula was above the carina, in the previous TEF site. In 4 of them, the fistula found between esophagus and right bronchi (esophagobronchial) and in one of the cases it was between trachea and colonic conduit. One of the cases had first recurrence on anastomotic site, and the second recurrence developed between bronchi and esophagus. Among 17 recurrences, 12 (70%) of them repaired via thoracotomy, 4 (24%) of them operated with cervical incision and one (6%) of them heal spontaneously. Endoscopic cauterization of the fistula was failed in one of the cases. None of the patients developed after a mean follow-up period of 60 months.
Conclusions: RTEF can be seen not only in the original TEF site but also can be seen other anatomic localization such as bronchi and colonic conduit. Those unexpected RTEFs are related with severe mediastinitis due to leaks and seldom heals spontaneously. Although all EA repairs performed via thoracotomy, some of the recurrence TEFs may repaired by cervical incision.
Keywords: esophageal atresia, tracheoesophageal atresia, recurrent, children
Amaç: Tekrarlayan trakeoözofageal fistüller (TTÖF) özofagus atrezili (ÖA) çocuklarda tanısal ve cerrahi bir zorluktur. ÖA'lı çocuklarda TTÖF'ün tanısal özelliklerini ve tedavi seçeneklerini değerlendirmek amacıyla retrospektif bir çalışma yapılmıştır.
Yöntem: 2014-2024 yılları arasında TTÖF nedeni ile ameliyat edilen hastalar çalışmaya dahil edildi. Demografik ve klinik özellikler, tanı yöntemleri, cerrahi seçenekler ve postoperatif sonuçlar hastane kayıtlarından geri dönük olarak incelendi.
Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 32 ay (3-96 ay) olan 13 hasta dahil edildi. Erkek kız oranı 8:5 idi. En sık görülen ÖA tipi Tip-C idi (n=11). Toplam 17 nüks değerlendirildi. Hastalardan birinde 3, ikisinde 2 kez TTÖF gelişti. Tanı üst Gİ seri (%100) ve bronkoskopi sırasında fistülün kateterize edilmesiyle (n=9, %69) konuldu. Hastaların 7’sinde fistül önceki TÖF bölgesinde, karinanın üzerindeydi. Bunlardan 4'ünde fistül yemek borusu ile sağ bronş arasında (özofagobronşiyal), 1 vakada ise trakea ile kolon konduit arasındadır. Olgulardan birinde ilk nüks anastomoz bölgesinde, ikinci nüks ise bronş ile yemek borusu arasında saptandı. Nüks olan 17 hastanın 12'si (%70) torakotomi ile onarıldı, 4'ü (%24) servikal insizyonla opere edildi ve 1'i (%6) kendiliğinden iyileşti. Vakalardan birinde fistülün endoskopik koterizasyonu başarısız oldu. Ortalama 60 aylık takip süresi sonunda hiçbir hastada gelişme olmadı.
Sonuç: TTÖF sadece orijinal TÖF bölgesinde değil aynı zamanda bronş, kolon konduit gibi diğer anatomik lokalizasyonlarda da görülebilir. Nadir görülen TTÖF yerleşimleri anastamoz kaçaklarına bağlı gelişen ciddi mediastinit ile ilişkilidir ve nadiren kendiliğinden iyileşir. Tüm ÖA’ne eşilik eden TÖF onarımları torakstan yapılsa da TTÖF'lerin bir kısmı servikal insizyonla onarılabilir.
Anahtar Kelimeler: özofagus atrezisi, trakeoözofageal fistül, tekrarlayan, çocuklar