Aim: To evaluate and compare the success rates of follow-up versus a single dose of corticosteroid (methylprednisolone) treatment in early-diagnosed intussusception cases to achieve resolution without the need for hydrostatic or pneumatic reduction and surgery.
Methods: This study was conducted as a prospective randomized controlled trial. Patients aged 0-4 years, admitted to the Pediatric Emergency Department with a history of symptoms less than 24 hours diagnosed with intussusception by ultrasound (US) were randomly assigned to two groups. The treatment group received a single intravenous dose of 1 mg/kg methylprednisolone (Prednol-L 20 mg ampule®), while the control group was followed without medication. Follow-up US was performed at a median of 4 hours.
Results: The study included 60 patients in the steroid treatment group and 32 patients in the follow-up group, with an overall male-to-female ratio of 47:45 and a mean age of 28.3 ± 12.0 months. Ileoileal intussusceptions were more common in the control group (59.4%), while ileocolic intussusceptions were more frequent in the treatment group (36.7%) (p=0.023). Steroid treatment was successful in 49 of 60 cases (81.7%), whereas follow-up was successful in 18 of 32 cases (56.3%). overall, steroid treatment was significantly more successful (p=0.009). For ileocolic intussusceptions, steroid treatment was successful in 17 of 22 cases (77.3%), compared to 2 of 9 cases (22.2%) in the follow-up group (p=0.012).
Conclusions: Single-dose steroid treatment is particularly effective for ileocolic intussusceptions presenting within 24 hours. Steroid treatment may also be considered for unresolved ileoileal intussusception cases after initial follow-up.
Keywords: intussusception, steroid, follow-up, corticosteroid, ileocolic, ileoileal
Amaç: Erken tanılı invajinasyon vakalarında hidrostatik veya pnömatik redüksiyon veya cerrahiye gerek kalmadan çözüme ulaşmak için takip ile tek doz kortikosteroid (metilprednizolon) tedavisinin başarı oranlarını değerlendirmek ve karşılaştırmak.
Yöntem: Bu çalışma prospektif randomize kontrollü bir çalışma olarak yürütülmüştür. Yirmi dört saatten az bir süredir semptom öyküsü olan ve ultrason (US) ile invajinasyon tanısı konulan 0-4 yaş arası hastalar rastgele iki gruba ayrıldı. Tedavi grubuna 1 mg/kg metilprednizolon (Prednol-L 20 mg ampul®) tek doz intravenöz verildi, takip (kontrol) grubu ise ilaçsız takip edildi. Takip ultrasonu medyan 4. saatte gerçekleştirildi.
Bulgular: Çalışmaya steroid tedavi grubunda 60 hasta ve takip grubunda 32 hasta dahil edildi. Erkek-kadın oranı 47:45 ve ortalama yaş 28,3 ± 12,0 ay idi. İleoileal invajinasyonlar kontrol grubunda daha yaygındı (%59,4), ileokolik invajinasyonlar ise tedavi (kortikosteroid) grubunda daha sıktı (%36,7) (p=0,023). Steroid tedavisi 60 vakanın 49'unda (%81,7) başarılı oldu, takip ise 32 vakanın 18'inde (%56,3) başarılı oldu (p=0,009). İleokolik invajinasyonlar için steroid tedavisi 22 vakanın 17'sinde (%77,3) başarılı iken takip grubunda ise 9 vakanın 2'sinde (%22,2) başarılı oldu (p=0,012).
Sonuç: Tek doz steroid tedavisi özellikle 24 saat içinde ortaya çıkan ileokolik invajinasyonların tedavisinde başarılıdır. Steroid tedavisi ayrıca ilk takipten sonra çözülemeyen ileoileal invajinasyon vakalarında da uygulanabilir.
Anahtar Kelimeler: invajinasyon, steroid, takip, kortikosteroid, ileokolik, ileoileal