Aim: This study aims to compare postoperative outcomes and complication rates between intraoperative JJ stent and ureterocutaneous stent techniques in patients undergoing ureteroneocystostomy.
Methods: A retrospective study was conducted at İzmir Dr. Behçet Uz Pediatrics and Diseases and Surgery, analyzing patients who underwent ureteroneocystostomy with either ureteral JJ stent or cutaneous ureteral stent from 2011 to 2021. Patient demographics, clinical features, and postoperative follow-up data were collected. Stent duration, changes in hydroureteronephrosis, acute urinary tract infection occurrence, acute obstruction development, persistent vesicoureteral reflux, functional renal capacity changes, anesthesia instances, and hospital readmissions were compared between the stenting techniques.
Results: Among the 181 patients, 89 received JJ stents, and 92 received Cutaneous Ureteral Stents. The median age was 61 months, with 53.8% females and 46.4% males. Most patients had bilateral lesions, with 52 having additional functional disorders and 63 having anatomical disorders. Cutaneous stents showed significantly higher improvement in hydronephrosis compared to JJ stents. JJ stent patients had around 6 times longer stent duration, more hospitalizations, and higher anesthesia instances. Early and late urinary tract infection risk was elevated in the JJ stent group, with each day of stent stay increasing late UTI risk by 3.2%.
Conclusion: Although further extensive research is needed, the cutaneous ureteral stent procedure may offer advantages in reflux surgery.
Keywords: Vesicoureteral Reflux, Hydroureteronephrosis, Ureteroneocystostomy, Stent.
Amaç: Üreteroneosistostomi (UNC) operasyonlarında peroperatif transanastomotik JJ stent veya üreterokutanöz stent kullanan hastaların klinik gidişatını ve komplikasyonlarını karşılaştırmaktır. Çalışma, 2011-2021 tarihleri arasında İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ve Cerrahisi SUAM Çocuk Cerrahi Kliniği'nde gerçekleştirilen UNC operasyonlarında transanastomotik JJ stent veya üreterokutanöz stent kullanılan hastalar üzerinde yapılmıştır. Hastaların demografik ve klinik özellikleri ile postoperatif takip özellikleri kaydedilmiştir. Toplam 181 hasta çalışmaya dahil edilmiş ve JJ stent kullanan 89 hasta (Grup 1), üreterokutanöz stent kullanan 92 hasta (Grup 2) olarak gruplandırılmıştır.
Materyal ve Metod: Araştırmada, operasyon sonrası erken ve geç dönemde her iki stent tipinin etkileri değerlendirilmiştir. İki grup arasında yatış süresi, hidroüreteronefroz düzeyinde değişiklik, idrar yolu enfeksiyonu, akut obstrüksiyon gelişimi, geç dönem obstrüksiyon, VUR devamı, renal kapasite değişimi, anestezi gereksinimi ve hastane başvuruları karşılaştırılmıştır. İstatistik analizler SPSS yazılımı kullanılarak yapılmıştır.
Bulgular: Her iki gruptaki hastaların demografik özellikleri ve operasyon detayları benzerdir. Ancak Grup 1'de çift toplayıcı sistem anomalisi daha fazladır. Grup 2'de hidronefroz iyileşme düzeyi anlamlı şekilde yüksektir. Grup 1 hastalarının stentli izlem süresi daha uzundur ve tekrarlayan yatışlar ile genel anestezi sayısı anlamlı şekilde fazladır. Ayrıca Grup 1'de erken ve geç dönem idrar yolu enfeksiyonu riski daha yüksektir. Grup 1'de stentli izlem süresindeki her bir günlük artış, idrar yolu enfeksiyonu riskini %3,2 artırmaktadır.
Sonuç: Kütanöz üreteral stent gibi kısa süreli stent kullanımının, JJ stent kullanımına kıyasla idrar yolu enfeksiyonu, anestezi gereksinimi ve hastane başvuruları gibi komplikasyonları azaltmada etkili olabileceği önerilmektedir. Ancak bu sonuçların daha fazla araştırmayla desteklenmesi gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: Vezikoüreteral Reflü, Hidroüreteronefroz, Üreteroneosistostomi, Stent.