Aim: Duplication cysts (DCs) are found in any part of the gastrointestinal tract from the oropharynx to anus. Although DCs usually have similar epithelium with the adjacent organ, respiratory epithelium in the enteric DCs is rarely reported. A retrospective study was performed to evaluate the variations in the epithelial lining of DCs and its impact on clinical findings.
Methods: Patients diagnosed with radiological or pathological DC between 2012-2022 were enrolled. Demographic features, localization, clinical findings, treatment options and histopathological findings of DCs were evaluated.
Results: Twenty-five cases were included. The mean age was 4 years (16 days – 14 years), male:female was 15:10. The localizations of DCs were ileum (n=12), duodenum (n=4), stomach (n=3), jejunum (n=2), colon (n=2), thoracoabdominal (n=2) and rectum (n=1). Three cases had their DCs in more than one localization. Most common presentation was abdominal pain (36%). Intestinal (48%) and gastric (40%) epithelia were the most common finding. Four (16%) of the cases had respiratory epithelium; two of them were in foregut DCs, one in ileal and one in rectal duplications. 24% of patients had associated anomalies. In 9 patients, surgical treatment was cysts excision, whereas 12 patients had bowel resection with cysts excision. One patient had endoscopic unroofing.
Conclusion: DCs shows wide variation in epithelial lining. Respiratory epithelium may exist not only in foregut duplications but also in midgut and hindgut ones. Although presence of respiratory epithelium did not have any impact on clinical findings, none of the previous theories explain the presence of respiratory epithelium different from foregut duplications.
Keywords: duplication, duplication cyst, pediatric surgery, epithelium, pathology
Amaç: Duplikasyon kistleri (DK) orofarinksten anüse kadar gastrointestinal sistemin herhangi bir yerinde bulunabilir. DK genellikle bitişik organla benzer epitele sahip olmasına rağmen, enterik DK'de solunum epiteli nadiren rapor edilir. DK'nin epitelyal tabakasındaki varyasyonları ve bunun klinik bulgular üzerindeki etkisini değerlendirmek için retrospektif bir çalışma yapıldı.
Yöntemler: 2012-2022 yılları arasında radyolojik veya patolojik olarak DK tanısı alan hastalar çalışmaya alındı. DK’nin demografik özellikleri, lokalizasyonu, klinik bulguları, tedavi seçenekleri ve histopatolojik bulguları değerlendirildi.
Bulgular: Yirmi beş olgu çalışmaya dahil edildi. Ortalama yaş 4 yıl (16 gün – 14 yıl), erkek:kız 15:10 idi. DK’nin lokalizasyonları ileum (n=12), duodenum (n=4), mide (n=3), jejunum (n=2), kolon (n=2), torakoabdominal (n=2) ve rektum (n=1) idi. Üç olgunun DK birden fazla lokalizasyondaydı. En sık başvuru karın ağrısıydı (%36). İntestinal (%48) ve mide (%40) epiteli en sık görülen bulguydu. Olguların dördünde (%16) solunum epiteli vardı; ikisi ön bağırsak duplikasyonlarında, biri ileal ve biri rektal duplikasyondaydı. Hastaların %24'ünde eşlik eden anomaliler vardı. Dokuz hastada cerrahi tedavi kist eksizyonu iken, on iki hastada bağırsak rezeksiyonu ile birlikte kist eksizyonu yapıldı. Bir hastada endoskopik unroofing yapıldı.
Sonuç: DK epitelyal tabakasında geniş varyasyonlar gösterir. Solunum epiteli sadece ön bağırsak duplikasyonlarında değil aynı zamanda orta bağırsak ve arka bağırsak duplikasyonlarında da bulunabilir. Solunum epitelinin varlığının klinik bulgular üzerinde herhangi bir etkisi olmamasına rağmen, önceki teorilerin hiçbiri ön bağırsak dışındaki duplikasyonlarda solunum epitelinin varlığını açıklayamamaktadır.
Anahtar Kelimeler: duplikasyon, duplikasyon kisti, pediatrik cerrahi, epitel, patoloji