Aim: Pulmonary sequestration (PS) is rare congenital malformation characterized by non-functioning lung parenchyma supplied by a systemic artery rather than a pulmonary arterial branch. Although surgical resection is the preferred choice of treatment, embolization of the systemic artery has been alternative to surgery since it causes regression. However, there is not enough evidence in the literature regarding the effect of embolization to the clinical and surgical outcome. Therefore, we conducted a retrospective study to evaluate the effect of embolization to the clinical and surgical outcome.
Methods: Patients with PS were reviewed retrospectively for demographic features, clinical and radiological findings, and outcome. The cases were advocated as embolization only group (Group 1; n=5) and surgery group (Group 2, N=5).
Results: Totally 10 cases were included. The median age was 6 months (1-84) with male/female ratio of 7/3. The diagnosis was done prenatally in 5 cases, incidentally in 4 cases, and one case was diagnosed after admission with recurrent pneumonia. Diagnosis were confirmed with angiography in 3 cases (30%), thoracic CT in 7 cases (70%). Congenital cardiac anomalies were associating in 5 cases in Group1 and 1 case in Group 2. The cases in Group 1 were managed by arterial embolization. In Group 2, arterial embolization followed with surgical resection was performed in 3 cases, surgical resection without embolization was performed in 2 cases. In the follow-up, hemoptysis and pneumonia due to residual PS was seen in 2 cases in Group 1. In Group 2, long-term complication was not seen except the undefined fever in 1 case after embolization.
Conclusion: The PS supplied by systemic artery is a surgical challenge. Although arterial embolization improves the surgical outcome, embolization without surgical resection seems to have higher post-operative complication due to residual PS in children.
Keywords: pulmonary sequestration, embolization, surgery, childhood
Amaç: Pulmoner sekestrasyon (PS), bir pulmoner arter dalı yerine sıklıkla sistemik bir arter tarafından beslenen ve hava yolu ile bağlantısı olmayan akciğer parankimi ile karakterize nadir görülen konjenital bir malformasyondur. Cerrahi rezeksiyon tercih edilen tedavi seçeneği olmasına rağmen sistemik arter embolizasyonu regresyona neden olduğu için cerrahiye alternatif olmuştur. Ancak embolizasyonun klinik ve cerrahi sonuçlara etkisi konusunda literatürde yeterli kanıt yoktur. Bu nedenle, embolizasyonun klinik ve cerrahi sonuçlara etkisini değerlendirmek amacıyla retrospektif bir çalışma planlanmıştır.
Yöntem: PS'li hastalar demografik özellikler, klinik ve radyolojik bulgular ve cerrahi sonuç açısından geriye dönük olarak incelendi. Olgular sadece embolizasyon yapılan hastalar (Grup 1; n=5) ve cerrahi yapılan hastalar (Grup 2, N=5) olarak gruplandı.
Bulgular: Toplam 10 olgu dahil edildi. Ortanca yaş 6 ay (1-84) ve erkek/kız oranı 7/3 idi. Tanı 5 olguda prenatal, 4 olguda insidental ve bir olguda tekrarlayan pnömoni ile konulmuştu. Üç olguda (%30) anjiyografi, 7 olguda (%70) toraks BT ile tanı doğrulandı. Grup 1'de 5, Grup 2'de 1 olguda konjenital kalp anomalisi eşlik ediyordu. Grup 1'deki olgular arteriyel embolizasyon ile tedavi edildi. Grup 2'de 3 olguya arteriyel embolizasyon ardından cerrahi rezeksiyon, 2 olguya embolizasyonsuz cerrahi rezeksiyon uygulandı. İzlemde Grup 1'de 2 olguda rezidüel PS'ye bağlı hemoptizi ve pnömoni görüldü. Grup 2'de embolizasyon sonrası 1 olguda tanımlanamayan ateş dışında uzun dönem komplikasyon görülmedi.
Sonuç: Sistemik arter tarafından kanlanan PS, cerrahi bir zorluktur. Arteriyel embolizasyon cerrahi sonucu iyileştirmesine rağmen, cerrahi rezeksiyon yapılmaksızın embolizasyon, çocuklarda rezidüel PS nedeniyle daha yüksek postoperatif komplikasyona sahip gibi görünmektedir.
Anahtar Kelimeler: pulmoner sekestrasyon, embolizasyon, cerrahi, çocukluk çağı