Background and Aim: The purpose of this study was to review our experience in the repair of esophageal atresia (EA) and complications after the initial operation and to assess the risk factors regarding said complications and their long term outcomes.
Material and Methods: Patients who underwent EA and TEF repair between 1983 and 2023 at Istanbul Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery were included in the study. Parameters including demographic and birth characteristics, surgical and medical history and follow-up outcome were evaluated retrospectively. Patients were divided into two groups as those with and without anastomotic stenosis (AS) and those with and without anastomotic leakage (AL) in the early postoperative period. These groups were compared among themselves in order to understand the relationship between the demographic, clinical and surgical characteristics of the patients, causes of mortality and morbidity in the long term follow up and these complications.
Results: Of the 116 cases included in the study, 56% were male and 44% were girls. 6% were under 1500 grams at birth. 9.5% were positively diagnosed by antenatal ultrasonography. 86.2% were Gross Type C, 10.3% were Type A, 2.6% were Type D, 0.9% were Type E. 18.1% were long-gap esophageal atresia. 81.9% underwent primary repair, 9.5% underwent delayed primary repair, 5,2% underwent colon interposition, and 1,7% underwent gastric transposition. AL was seen in 12.9% and early AS was seen in 27,5%. Length of the gap and birth weight had significant correlation with AL while age at the first oral feeding had significant correlation with both AL and AS. AL had significant correlation with need for additional surgical intervention(s) and early rTEF. Early AS had significant correlation with symptomatic esophageal stenosis, need for multiple esophageal dilatation, need for additional surgical intervention(s) and late rTEF.
Conclusion; Early complications of corrective operations for EA seem to affect possible complications in the long term follow-up. Large case series in which many variables are standardized are needed to further evaluate these interactions and correlations.
Keywords: esophageal atresia, recurrent tracheoesophageal fistula, anastomotic stricture, anastomotic leakage
Amaç: Bu çalışmada özofagus atrezisi (ÖA) onarımı ve buna bağlı komplikasyonlardaki deneyimimizi değerlendirerek erken dönemde görülebilecek komplikasyonlar için risk faktörleri ve bu komplikasyonların uzun dönemdeki etkilerini belirlemeyi amaçladık.
Olgular ve Yöntem: İstanbul Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Kliniği’nde 1983-2023 yılları arasında ÖA onarımı yapılan hastalar demografik özellikleri, antenatal tanı varlığı, eşlik eden anomaliler, ÖA tipi, yapılan cerrahi müdahale, defekt uzunluğu, kullanılan intraoperatif uzatma yöntemi, mekanik ventilasyon ve oksijen desteği ihtiyacı, anastomoz kaçağı(AK), anastomoz darlığı(AD), rekürren trakeoözofageal fistül (rTÖF) görülmesi, uzun dönemde semptomatik özofagus darlığı, gastroözofageal reflü, uygulanan özofagus dilatasyonu sayısı, ek girişim ihtiyacı ve takip sonucu parametreleri açısından retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar ameliyat sonrası erken dönemde AD veya AK olup olmamasına göre ikişer gruba ayrıldı. Hastaların demografik, klinik ve cerrahi özelliklerinin ve geç dönemde mortalite ve morbidite sebeplerinin bu komplikasyonlarla ilişkisini anlayabilmek adına bu gruplar kendi aralarında karşılaştırıldı.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 116 olgunun %56sı erkek; %44ü kızdı. %6sı 1500 gramın altındaydı. %9,5inin tanısı kesin olarak antenatal ultrasonografiyle konulmuştu. %86,2si Gross Tip C, %10,3ü Tip A, %2,6sı Tip D, %0,9u ise Tip E idi. %18,1i uzun aralıklı ÖA niteliğindeydi. %81,9una primer onarım, %9,5una geciktirilmiş primer onarım, %5,2sine kolon interpozisyonu, %1,7sine mide çekilmesi uygulandı. %12,9unda AK, %27,5inde erken dönemde AD görüldü. Veri analizi sonucunda doğum ağırlığı ve defekt uzunluğu ile AK arasında; ilk beslenme yaşıylaysa hem AK, hem AD arasında anlamlı ilişki bulundu. AK ile erken dönemde rTÖF; uzun dönemdeyse ek cerrahi müdahale ihtiyacı arasında anlamlı ilişki bulundu. AD ile rTÖF, semptomatik özofagus darlığı, çoklu özofagus dilatasyonu ihtiyacı ve ek cerrahi girişim ihtiyacı arasında anlamlı ilişki bulundu.
Sonuç: ÖA'ne yönelik düzeltici operasyonların erken dönem komplikasyonları, geç dönemde yaşanabilecek olası komplikasyonları etkiliyor gibi görünmektedir. Bu etkileşim ve bağlantıların aydınlatılabilmesi için birçok değişkenin standardize edildiği, geniş vaka serilerine ihtiyaç vardır.
Anahtar Kelimeler: özofagus atrezisi, rekürren trakeoözofageal fistül, anastomoz kaçağı, anastomoz darlığı