Aim: Anastomotic stricture (AS) is the most common complication after esophageal atresia (EA) repair. The aim of this study was to determine the risk factors for developing AS after EA repair.
Methods: The data registered from Turkish Esophageal Atresia Registry (TEAR) between 2014 and 2021 were evaluated. Patients were enrolled into two groups according to the occurrence of AS. Patients with and without AS were compared for demographic and operative features and postoperative complications in the first year of life. Multivariable logistic regression analysis was performed to define the risk factors for the development of AS after EA repair.
Results: Among the 713 cases, 144 patients (20.19%) were enrolled in AS group, and 569 (79.81%) in no-AS group. The relevant data is shown in Table 1. The multivariable logistic regression showed that being a term baby (OR 1.706; p=0.006), having a birth weight over 2500 g (OR 1.72; p=0.006), presence of gastroesophageal reflux (OR 5.267; p<0.001) or a recurrent tracheoesophageal fistula (OR 4.363; p=0.006) were the risk factors for the development of AS (Table 2).
Conclusion: Our national cohort of EA patients demonstrates that 20% of registered patients developed AS within the first year of life. The risk factors for developing AS were to be a term baby, birth weight over 2500 g, presence of gastroesophageal reflux and recurrent tracheoesophageal fistula. The increased in the risk of developing AS in term babies and babies with normal birth weights may be associated with the higher primary anastomosis rates in those patients.
Table 1: The statistical analyses of the data according to the groups
|
AS group (n=144) |
Non-AS group (n=569) |
P |
|
|
Gender (G/B) |
65/79 |
266/303 |
0,79 |
|
Gestational Weight <1500 gr 1500-2500 gr >2500 gr |
6 (9,2%) 52(16,7%) 86 (25,6%) |
59 (90,8%) 260 (83,3%) 250 (74,4%) |
0,01 |
|
Gestational week |
36,79±2,60 |
35,94±3,10 |
0,03 |
|
Term baby |
93(64,6%) |
283 (49,7%) |
0,01 |
|
Associated anomalies |
98 (68,1%) |
434(76,3%) |
0,043 |
|
Timing of surgery Primary surgery Delayed surgery |
134 (21,4%) 10 (11,6%) |
493 (78,6%) 76 (88,4%) |
0,035 |
|
Tense anastomosis Yes No |
46 (25,1%) 74 (18,2%) |
137 (74,9%) 333 (81,8%) |
0,043 |
|
Recurrent tracheoesophageal fistula |
10(6,9%) |
8(1,4%) |
0,00 |
|
Presence of gastroesophageal reflux |
37 (25,7%) |
33 (5,8%) |
0,00 |
|
Number of esophageal dilatations |
3,21±2,99 |
1,80±1,5 |
0,022 |
Keywords: esophagus atresia, anastomotizis stricture, newborn surgery
Amaç
Anastomoz darlığı (AD), özofagus atrezisi (ÖA) onarımı sonrası en sık görülen komplikasyondur. Bu çalışmanın amacı, ÖA onarımı sonrası AD gelişimi için risk faktörlerini belirlemektir.
Yöntem
2014-2021 yılları arasında Türkiye Özofagus Atrezisi Kayıt sisteminde (TÖAKS) kaydedilen veriler demografik özellikler, doğum öncesi bulgular, ek anomaliler, cerrahi tedavi ve sonuç açısından değerlendirildi. Hastalar AD oluşumuna göre iki gruba alındı. AD olan ve olmayan hastalar, yaşamın ilk yılında demografik ve operatif özellikler ve postoperatif komplikasyonlar açısından karşılaştırıldı. ÖA onarımından sonra AD gelişimi için risk faktörlerini tanımlamak için çok değişkenli lojistik regresyon analizi yapıldı.
Bulgular
713 olgunun 144'ü (%20.19) AD grubuna, 569'u (%79.81) AD'siz gruba alındı. Gruplarla ilgili istatiksel anlamlı veriler Tablo 1'de gösterilmiştir. Çok değişkenli lojistik regresyon, term bebek olması (OR 1.706; p=0.006), doğum ağırlığı 2500 gr'ın üzerinde olması (OR 1.72; p=0.006), gastroözofageal reflü varlığı (OR 5.267; p<0.001) veya rekürren trakeoözofageal fistül (OR 4.363; p=0.006) AD gelişimi için risk faktörleri olduğunu göstermektedir.
Sonuç
ÖA hastalarından oluşan ulusal kohortumuz, kayıtlı hastaların %20'sinin yaşamın ilk yılında AD geliştirdiğini göstermektedir. Term bebek olmak, 2500 gramın üzerinde doğum ağırlığında olmak, gastroözofageal reflü varlığı ve tekrarlayan trakeoözofageal fistül AD gelişimi için risk faktörleridir. Term bebeklerde ve normal doğum ağırlıklı bebeklerde AD gelişme riskindeki artış, bu hastalarda daha yüksek primer anastomoz oranları ile ilişkili olabilir.
Tablo 1: Verilerin gruplara göre istatistiksel analizleri
|
AD grup (n=144) |
AD olmayan grup (n=569) |
P |
|
|
Cinsiyet (K/E) |
65/79 |
266/303 |
0,79 |
|
Doğum ağırlığı <1500 gr 1500-2500 gr >2500 gr |
6 (9,2%) 52(16,7%) 86 (25,6%) |
59 (90,8%) 260 (83,3%) 250 (74,4%) |
0,01 |
|
Doğum haftası |
36,79±2,60 |
35,94±3,10 |
0,03 |
|
Term bebek |
93(64,6%) |
283 (49,7%) |
0,01 |
|
Ek anomaliler |
98 (68,1%) |
434(76,3%) |
0,043 |
|
Cerrahi zamanı Primary cerrahi Geciktirilmiş cerrahi |
134 (21,4%) 10 (11,6%) |
493 (78,6%) 76 (88,4%) |
0,035 |
|
Gergin anastomoz Evet Hayır |
46 (25,1%) 74 (18,2%) |
137 (74,9%) 333 (81,8%) |
0,043 |
|
Rekürren trakeaözefagial fistül |
10(6,9%) |
8(1,4%) |
0,00 |
|
Gastroözefagial reflü varlığı |
37 (25,7%) |
33 (5,8%) |
0,00 |
|
Özefagus dilatasyon sayısı |
3,21±2,99 |
1,80±1,5 |
0,022 |
Anahtar Kelimeler: özefagus atrezisi, anastomoz darlığı, yenidoğan cerrahisi