Aim: Bowel dysfunction includes both constipation and fecal incontinence. Children who don’t have good coordination of their pelvic floor muscles (PFM) during urination may lack the same coordination for the evacuation of feces. Also, these children may have increased PFM tonus. We aimed to investigate the effectiveness of combined pelvic floor muscle rehabilitation (PFMR) by pelvic floor physiotherapists in children with bowel dysfunction.
Methods: 24 (11 girls; 13 boys) children diagnosed with bowel dysfunction because of history and physical examination. PFM functions were evaluated by external palpation from the external anal sphincter by the physiotherapist before and after the treatment. Combined PFMR sessions lasting 75 minutes, including urotherapy, diaphragm breathing and core exercises, myofascial techniques, and biofeedback training interventions were applied to the children once a week. The sessions were continued until the children's symptoms disappeared.
Results: The mean age of patient was 8 and the avarage of PFMR session numbers 7,4 (range 3 to 11). We found PFM functions of non-functional in 1 (4,2%), functional in 1 (4,2%) and overactive in 22 (91,6%) of these children before treatment. After the treatment, PFM function in 22 (91,6%) children was functional, while 2 (8,4%) children were still overactive. While the mean rectum diameter (mm) before treatment was 44.8, the mean rectum diameter after treatment was calculated as 26,6 (p=0,043). The weekly defecation frequency was 3 before treatment and 6,8 after treatment (p=0,002).
Conclusion: Combined PFMR performed by pelvic floor physiotherapists seems to be very effective treatment in children with bowel dysfunction when the focus is on relaxing appropriate PFM's.
Keywords: Bowel dysfunction, physiotherapy, pelvic floor, relaxation exercises
Amaç: Bağırsak disfonksiyonu hem kabızlığı hem de fekal inkontinansı içerir. İşeme sırasında pelvik taban kaslarının (PTK) koordinasyonu iyi olmayan çocuklar, dışkı tahliyesi için de aynı koordinasyondan yoksun olabilir. Ayrıca, bu çocukların PTK tonusu artmış olabilir. Bu çalışmanın amacı bağırsak disfonksiyonu olan çocuklarda pelvik taban fizyoterapistleri tarafından uygulanan kombine pelvik taban kas rehabilitasyonunun (PTKR) etkinliğini araştırmaktır.
Yöntem: 24 çocuk (11 kız; 13 erkek) öykü ve fizik muayene sonucu bağırsak disfonksiyonu tanısı alarak çalışmaya dahil edildi. PTK fonksiyonları tedavi öncesi ve sonrası fizyoterapist tarafından eksternal anal sfinkterden palpasyon ile değerlendirildi. Hastalara ilk seanslarında üroterapi ve haftada bir kez diyafram nefesi, gevşeme ve kor egzersizleri, miyofasyal teknikler ve biofeedback eğitimini içeren 75 dakikalık kombine PTKR seansları uygulandı. Seanslara, hastaların semptomları kaybolana kadar devam edildi.
Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 8 ve PTKR seans sayılarının ortalaması 7,4 idi. Tedavi öncesi hastaların pelvik taban kas fonksiyonları değerlendirildiğinde; bir hastada (%4,2) fonksiyonel olmayan, bir hastada (%4,2) fonksiyonel ve yirmi ikisinde de (%91,6) aşırı aktif PTK fonksiyonu bulundu. Tedavi sonrası yirmi iki (%91,6) çocukta PTK fonksiyonu fonksiyonel iken, iki (%8,4) hastanın pelvik taban kasları hala aşırı aktifti. Tedavi öncesi ortalama rektum çapı 44,8 mm iken tedavi sonrası ortalama rektum çapı 26,6 mm (p=0,043) olarak hesaplandı. Haftalık dışkılama sıklığı tedavi öncesi 3 ve tedavi sonrası 6,8 idi (p=0,002).
Sonuç: Pelvik taban fizyoterapistleri tarafından gerçekleştirilen kombine PTKR, uygun pelvik taban kaslarını gevşetmeye odaklanıldığında, bağırsak disfonksiyonu olan çocuklarda etkin bir tedavi yöntemi gibi görünmektedir.
Anahtar Kelimeler: Bağırsak disfonksiyonu, fizyoterapi, pelvik taban, gevşeme egzersizleri