Evaluation of renal oxygenation by 'Near-infrared spectroscopy' during endoscopic injection of bulking agents in children with vesicoureteral reflux

Ç Arslan Alıcı*, S Şanal Baş**, U Alıcı***, B Tokar*

*Eskisehir Osmangazi University, School of Medicine, Department of Pediatric Surgery, Division of Pediatric Urology, Eskisehir, Turkey
**Eskisehir Osmangazi University, Faculty of Medicine, Department of Anesthesiology and Reanimation
***Eskisehir City Hospital, Pediatric Surgery Clinic

Aim: To evaluate the effects of subureteric injection material (SEM) injection on renal oxygenation (RO) in the treatment of vesicoureteral reflux (VUR) with renal NIRS (Near-infrared spectroscopy) monitoring, which shows changes in renal perfusion and oxygenation.

Methods: Patients who underwent bilateral inguinal surgery in Group I, cystoscopy in Group II, and SEM in VUR in Group III were included in the study, 30 cases in each group. Vital signs, peripheral oxygen saturation, end tidal carbon dioxide and renal regional oxygen saturation index (rSO2) values ​​were recorded with bilateral renal NIRS monitoring during the operation. NIRS values ​​between pre-induction (T0) and postoperative (T-end) were determined. A 20% or greater reduction (20%↓rSO2) in renal rSO2 was considered significant. Group III was also evaluated as subgroup III-A (without “20%↓rSO2”) and subgroup III-B (“20%↓rSO2”).

Results: In Group III, rSO2 decrease was observed in the first 5 minutes on both sides. The most significant decrease was observed in T30 for the right kidney. A significant reduction in rSO2 of 20% or more was observed in 6 kidney units of 4 patients in group III with a higher SFU grade and renal scarring.

Conclusion: SEM injection may temporarily impair renal oxygenation. Higher SFU rating and renal scarring may increase the risk of renal hypoxia during SEM injection.

Keywords: Children, Near-infrared spectroscopy, Renal oxygenation, Subureteric injection, Vesicoureteral reflux

Çocuklarda, vezikoüreteral reflüde subüreterik enjeksiyon materyali enjeksiyonu sırasında 'Near-infrared spektroskopi' ile renal oksijenasyonun değerlendirilmesi

Ç Arslan Alıcı*, S Şanal Baş**, U Alıcı***, B Tokar*

*Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi AD, Çocuk Ürolojisi BD, Eskişehir
**Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anestezi ve Reanimasyon Anabilim Dalı
***Eskişehir Şehir Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği

Amaç: : Vezikoüreteral reflü(VUR) tedavisinde, subüreterik enjeksiyon materyali(SEM) enjeksiyonunun renal oksijenasyon (RO) üzerindeki etkilerini, renal perfüzyon ve oksijenasyon değişikliklerini gösteren renal NIRS (Near-infrared spectroskopi) monitorizasyonu ile değerlendirmek.

Yöntem: Çalışmaya her grupta 30 olgu olmak üzere Grup I'de bilateral kasık cerrahisi, Grup II'de sistoskopi ve Grup III'de VUR'de SEM uygulanan olgular dahil edildi. Operasyon sırasında bilateral renal NIRS monitorizasyonu ile birlikte vital bulgular, periferik oksijen satürasyonu, end tidal karbondioksit ve renal bölgesel oksijen satürasyon indeksi (rSO2) değerleri kaydedildi. İndüksiyon öncesi (T0) ile ameliyat sonrası (T sonu) arasındaki NIRS değerleri belirlendi. Renal rSO2'de %20 veya daha fazla azalma (%20↓rSO2) anlamlı kabul edildi. Grup III ayrıca alt grup III-A (“%20↓rSO2” içermeyen) ve alt grup III-B (“%20↓rSO2”) olarak değerlendirildi.

Bulgular: Grup III'te her iki tarafta ilk 5 dakikada rSO2 düşüşü gözlendi. En önemli düşüş sağ böbrek için T30'da izlendi. Grup III'te daha yüksek SFU derecesi ve böbrek skarına sahip 4 hastanın 6 böbrek ünitesinde rSO2'de %20 veya daha fazla önemli bir düşüş gözlendi.

Sonuç: SEM enjeksiyonu, renal oksijenasyonu geçici olarak bozabilir. Daha yüksek SFU derecelendirmesi ve renal skar, SEM enjeksiyonu sırasında renal hipoksi riskini artırabilir.

Anahtar Kelimeler: Çocuklar, Near-infrared spektroskopi, Renal oksijenasyon, Subüreterik enjeksiyon, Vezikoüreteral reflü