Objective: It is aimed to reveal the epidemiological features and clinical course of the patients who were hospitalized in our burn center between 2015-2020, to compare these features among nationalities, to form a basis for preventive measures, and to contribute to the burn data of our country.
Materials and Methods: Our hospital records of 1496 patients hospitalized January 2015-September 2020 were analyzed retrospectively. Data; age, gender, where the burn occured, season, month, admission time, burn locations, total body surface area (TBSA), burn degree, infection, wound dressings, surgical intervention, length of stay (LOS), mortality, parent educational status and nationalities were analyzed.
According to age 0-2, 3-6, 7-11, 12-18 years as 4, according to TBSA; 0-10%, 11-20%, ≥20% as 3 groups, patients were evaluated.
Who underwent surgery first 7 days were considered the early surgery group.
Those with growth in one of the wound, blood, urine, or catheter cultures were considered infected.
Two groups of Turkish-foreign nationals; epidemiological data and clinical course were compared statistically.
Results: 59.8% cases were male, mean age was 40.38 months. The patients were most frequently in the 0-2 age. 64.8% cases applied in the first 8 hours. Scalding burns 85.5%, II. degree burns were 95.1%. 0-10% TBSA was most frequently.
Growth in wound cultures is most common in II. degree burns, those with TBSA≥20%.
Surgical intervention rate was 19%, early surgery rate was 2.5%. The mean LOS was 14.46.±12.17 days.
TBSA and infection rate were found high who underwent surgery and underwent early surgery.
Mortality rate; was significantly higher in those who underwent surgery and in flame burns.
The parents were mostly secondary school graduates.
There was no significant difference between nationalities in the analyzed parameters.
Conclusion: Burns, important cause of morbidity/mortality in childhood, are most common in the 0-2 age group, regardless of parental education levels. Therefore, it is important to provide training on burns to families and caregivers. In order to raise public awareness about preventing burns, all media should be informed. Epidemiological and clinical studies are guiding in determining risk factors in pediatric burns and taking preventive measures, studies from different centers will be beneficial.
Keywords: Burn, epidemiology, nationality, clinical course, child
Amaç: Yanık merkezimizde 2015-2020 yılları arasında yatarak tedavi gören hastaların epidemiyolojik özelliklerinin, klinik seyirlerinin ortaya konması, bu özelliklerin uyruklar arasında karşılaştırılarak önleyici tedbirler için temel oluşturmak, ülkemiz yanık verilerine katkıda bulunmak hedeflenmiştir.
Gereç ve Yöntem: Ocak 2015- Eylül 2020 arası yatışı yapılan 1496 hastanın hastanemiz kayıtları retrospektif olarak analiz edildi. Veriler; yaş, cinsiyet, yanığın meydana geldiği yer, mevsim, ay, başvuru süresi, yanık bölgeleri, toplam vücut yanık alanı(TVYA), yanık derecesi, enfeksiyon, pansuman/yara örtüleri, cerrahi müdahale, hastanede yatış süresi(HYS), mortalite, ebeveyn öğrenim durumu ve uyruklar açısından incelendi.
Hastalar; 0-2, 3-6, 7-11, 12-18 yaş olarak 4, TVYA göre; %0-10, %11-20, ≥%20 olarak 3 grupta incelendi.
İlk 7 günde cerrahi uygulananlar erken cerrahi grubu kabul edildi.
Bakılan; yara, kan, idrar, kateter kültürlerinden birinde üreme olanlar enfekte kabul edildi.
Türk-yabancı uyruklu iki grubun; epidemiyolojik verileri, klinik seyirleri istatistiksel olarak karşılaştırıldı.
Bulgular: %59,8 olgu erkek, ortalama yaş 40,38 aydı. Hastalar en sık 0-2 yaş aralığındaydı. %64,8 olgunun ilk 8 saatte başvurduğu saptandı. Haşlanma yanıkları %85,5, II. derece yanıklar %95,1 idi. En sık %0-10 TVYA görüldü.
Yara kültürlerinde üreme en sık II. derece yanıklarda, TVYA≥%20 olanlarda görüldü.
Cerrahi müdahale oranı %19, erken cerrahi oranı %2,5 saptandı. Olguların HYS ortalama 14,46.±12,17 gündü.
Cerrahi uygulananlarda ve erken cerrahi uygulananlarda; TVYA ve enfeksiyon oranı yüksek saptandı.
Mortalite oranı; cerrahi uygulananlarda ve alev yanıklarında anlamlı yüksekti.
Ebeveynler büyük oranda ortaöğrenim mezunuydu.
Analiz edilen parametrelerde uyruklar arası anlamlı fark bulunmadı.
Sonuç: Çocukluk çağında önemli morbidite/mortalite sebebi olan yanık, ebeveyn öğrenim düzeylerinden bağımsız, en sık 0-2 yaş aralığında görülmektedir. Bu yüzden ailelere ve çocukların bakımından sorumlu kişilere yanık konusunda eğitim verilmesi önemlidir. Yanığı önlemeye yönelik toplumsal farkındalık oluşturmak amacıyla, tüm yayın organlarıyla bilgilendirme yapılmalıdır. Epidemiyolojik ve klinik çalışmalar, çocuk yanıklarında risk faktörlerini belirlemede, önleyici tedbirlerin alınmasında yol göstericidir, farklı merkezlerden yapılacak çalışmalar faydalı olacaktır.
Anahtar Kelimeler: Yanık, epidemiyoloji, uyruk, klinik seyir, çocuk