Abstract
Undescended testis has been reported with a frequency of 0.8-2% in the first year of life in male newborns, with approximately 20-35% of cases being nonpalpable testes. In approximately 40-60% of nonpalpable testes, residual tissue or nubbin structure is noted on exploration. In patients whose testicular tissue is not palpable, there may be nubbin tissue with testis or testicular remnants in the abdomen, inguinal canal, or in an ectopic position. Testicular agenesis or atrophy is found in approximately 8-10% of inguinal examinations for undescended testis.
With this survey study, we aimed to evaluate different approaches for cases of nonpalpable testis for which there is no common consensus in management. In this way, the preferences of both pediatric surgeons and pediatric urologists can be better identified and outcomes better predicted.
Background
Materials and Methods
Questionnaires prepared via Google Forms were sent by e-mail to 459 pediatric surgeons and pediatric urology specialists via e-mail.
Results
90 surgeons participated in the study. In 74% of cases, a preoperative USG examination was preferred, and in 44% of cases, surgery was started with laparoscopy. For high undescended testes, descent as far as possible without extra surgery was preferred by 29%, whereas the two-stage Stephan-Fowler procedure (SF) was preferred by 37%. Removal of the nubbin structure was preferred by 87%. In patients with a single testis located in the scrotum, no further surgery was preferred in 72% of cases.
Conclusions
Standardized protocols for nonpalpable testes have not been finalized, and it is believed that consensus will require large-scale, randomized, controlled national trials with long-term follow-up comparing different methods and techniques and examining atrophy percentages.
Keywords: Testis, nonpalpable, orchiopexy
Giriş
İnmemiş testis erkek yenidoğanlarda yaşamın ilk yılında %0.8-2 sıklığında raporlanmıştır, bunların yaklaşık %20-35’i ele gelmeyen testistir ve ele gelmeyen testislerin yaklaşık %40-60‘ında ekplorasyonla artık doku veya nubbin yapı saptanır. Testis dokusunun ele gelmediği hastalarda, karın içinde, inguinal kanalda veya ektopik bir pozisyonda testis veya testis kalıntısı olan nubbin bir doku bulunabilir. İnmemiş testis nedeni ile yapılan inguinal eksplorasyonların yaklaşık %8-10‘unda testiküler agenezi veya atrofi saptanır.
Bu anket çalışması ile yönetiminde ortak konsensus olmayan ele gelmeyen testis olgularına farklı yaklaşımları değerlendirmeyi amaçladık. Bu sayede hem çocuk cerrahları ve çocuk ürologlarının tercihleri daha net ortaya konulabilecek hem de sonuçları daha net öngörülebilecektir.
Gereç ve Yöntemler
Google Forms üzerinden hazırlanan anket soruları mail yoluyla 459 çocuk cerrahisi ve çocuk ürolojisi uzmanına gönderildi.
Bulgular
Çalışmayı 90 cerrah cevapladı. Operasyon öncesi USG istenme %74, operasyona laparoskopi ile başlama %44 oranında tercih edildi. Yüksek yerleşimli inmemiş testislerde; hiçbir işlem yapmadan inebildiği yere kadar indirme %29, iki aşamalı Stephan-Fowler (SF) ise %37 oranında tercih edildi. Nubbin yapının çıkarılması %87 oranında tercih edildi. Tek testisi olan ve bu testis skrotumda yer alan hastalara %72 sıklıkta ek işlem yapmama tercih edildi.
Sonuçlar
Ele gelmeyen testislerde standart uygulanan protokoller kesinleşmemiş olup, uzlaşı için uzun süreli takipli, çeşitli yöntem ve tekniklerin karşılaştırıldığı, atrofi yüzdelerinin bakıldığı randomize kontrollü büyük kapsamlı ulusal çalışmalara gerek olduğu düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Testis, ele gelmeyen, orşiopeksi