Aim:Lymphatic malformations (LM) are low-flow vascular malformations of the lymphatic system and are seen once in 2000-4000 live births. It is a congenital malformation consisting of small lymph ducts and cystic cavities. Surgery, sclerosing agent injection, ablation and laser are used in treatment. We present our results on 30 lymphangioma patients.
Methods:Demographic data, clinical findings, treatment methods of patients followed up and treated with the diagnosis of lymphangioma between 2010-2021 were evaluated retrospectively.
Results: We had 20 male and 10 female patients who were treated with the diagnosis of LM. In 14 of our patients, the localization was in the head and neck region. Sclerosing agent injection was applied to 12 of our patients. Bleomycin Sulfate 0.25 mg/kg was used as a sclerosing agent, with a maximum of 10 mg. Surgical excision was performed in 13 patients. All but 1 of these patients showed regression. No recurrence was observed in the ultrasonographic follow-ups performed at 3 and 6 months intervals. Complete regression was observed in 2 patients with a single injection in the group of patients who received sclerosant injection. Repeated injections were performed in 10 patients and a significant reduction in lymphangioma size was observed. The mean number of injections was 3. We performed multiple injections in two newborn patients with respiratory tract obstruction. Combined surgical excision and bleomycin were applied to four patients. One patient refused treatment
Conclusion: Since the etiology of LM still remains unclear there are differences between the centers regarding their treatment. Treatment requires a multifocal and multidisciplinary approach and quality of life of the patient has priority. Intralesional sclerotherapy can provide cosmetic and curative results in macrocystic lymphangiomas and does not cause any difficulties in subsequent surgeries.
Keywords: Bleomycin, Lymphatic malformations, lymphangioma, sclerotherapy
Amaç: Lenfatik malformasyonlar (LM); birbiriyle ilişkili küçük lenf kanalları ve kistik boşluklardan meydana gelen, lenfatik sistemin düşük akımlı konjenital vasküler gelişim bozukluklarıdır. 2000-4000 canlı doğumda bir görülmektedir. Etyolojisi net bilinmemekte ve tedavide cerrahi eksizyon, sklerozan madde enjeksiyonu, Ablasyon veya lazer uygulaması gibi çeşitli seçenekler denenmektedir. Bu çalışmada, kliniğimizde son 10 yılda görülen lenfanjiom olgularının tedavi ve takip sonuçlarını sunmayı amaçladık.
Yöntem: 2010-2021 yılları arasında lenfanjiom tanısı ile takip ve tedavi edilen 18 yaş altı hastaların demografik verileri, klinik bulguları, uygulanan tedavi yöntemleri retrospektif olarak değerlendirildi.
Bulgular: LM tanısı ile tedavi edilen 20 erkek ve 10 kız hastamız mevcuttu. 14 hastamızda yerleşim yeri baş ve boyun bölgesindeydi. 12 hastamıza sklerozan ajan enjeksiyonu yapıldı. Sklerozan ajan olarak Bleomisin Sülfat 0,25 mg/kg maximum 10 mg olacak şeklinde kullanıldı. 13 hastamıza cerrahi eksizyon yapıldı. Bu hastalardan 1 tanesi hariç tamamında gerileme saptandı. 3 ve 6 ay ara ile yapılan ultrasonografik takiplerde nüks izlenmedi. Sklerozan madde enjeksiyonu yapılan hasta grubunda tek enjeksiyon ile 2 hastada tamamen regresyon izlendi. 10 hastada tekrarlanan enjeksiyonlar yapıldı ve lenfanjiom boyutlarında belirgin küçülme görüldü. Ortalama enjeksiyon sayısı 3’tü. Solunum yolu obstruksiyonu bulunan iki yenidoğan hastaya multiple enjeksiyon yaptık. Dört hastaya kombine cerrahi eksizyon ve bleomisin uygulandı. Bir hasta tedaviyi kabul etmedi
Sonuç: LM’ların etyolojileri net olarak bilinmediği gibi tedavisi konusunda da merkezler arasında farklılıklar vardır. LM'lerin tedavisi multifokal ve multidisipliner bir yaklaşım gerektirir ve hastanın yaşam kalitesi önceliklidir. Lenfanjiomlarda intralezyonel bleomicin uygulaması kozmetik ve küratif sonuçlar sağlayabileceği gibi sonraki ameliyatlarda her hangi bir zorluğa neden olmamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Bleomisin, Lenfatik malformasyonlar, Lenjfanjiom, Skleroterapi