Aim: Presentation of a single institutional experience with esophageal foreign bodies (EFB).
Material and Methods: Retrospective evaluation of files for 2010-2019.
Results: 171 children with a median age of 31 months (7 months-17.5 years) were treated. Eleven (6.4%) patients presented >1 day after ingestion; 19 (11.1%) presented with complaints other than EFB. Associated esophageal morbidities were present in 15 patients. Direct radiography was diagnostic in 151. The most common localization was proximal esophagus (n=129, 75.4%). The EFB was stuck in the esophagostomies in two patients. It was removed by flexible endoscopy in 51 (29.8%), by Magill forceps in 46 (26.9%), by rigid endoscopy in 25 (14.6%) and by Foley catheter in 19 (11.1%). The EFB was pushed down to the stomach endoscopically for spontaneous extrusion in 29 (16.9%). In one patient with an alkaline battery ingestion, the battery was pushed down and retrieved by gastrotomy. The most commonly retrieved EFB were coins (n=108, 63.1%). Esophageal mucosal lesions were present in all five patients who ingested alkaline batteries and one underwent dilatations. There were no complications or morbidities related to any of the procedures in any patients.
Conclusion: Although EFB are regarded as a major concern for preschool years, the age range is diverse in clinical practice. Diagnosis is straightforward in most cases yet the history may not be obvious in some. Therapeutic armamentarium covers a range of interventions from simple to more complex ones. Endoscopic interventions, both flexible and rigid have been the mainstay of therapy in our practice.
Keywords: Esophagus, foreign body, children, treatment
Amaç: Tek bir merkezin özofagus yabancı cisimleriyle (ÖYC) ilgili deneyiminin sunulması
Yöntem: 2010-2019 yılları arası dosyalar geriye dönük olarak değerlendirildi
Bulgular: Ortanca yaşı 31 ay ( 7 ay-17.5 yıl) olan 171 hasta tedavi edildi. On bir (6.4%) hasta başvurduğunda yutmadan bir günden fazla süre geçmişti.. Hastaların 19’u (%11.1) ÖYC dışı şikayetlerle başvurmuştu. Ösefagusu etkileyen ek hastalık 15 hastada mevcuttu. 151 hastaya direkt radyografi ile tanı konuldu. En sık lokalizasyon üst özofagustu (n=129, 75.4%). ÖYC 2 hastada özofagostomide taklımıştı. ÖYC hastaların 51'inde (%29.8) fleksibl endoskopi, 46'sında (%26.9) Magill forseps, 25'inde (%14.6) rijit endoskopi ve 19'unda (%11.1) Foley kateter ile çıkarıldı. Hastaların 29’unda (16.9%) ÖYC mideye itilerek kendiliğinden çıkması beklendi.alkali pil yutan bir hastada pil mideye itilerek gastrotomi ile çıkarıldı. En çok yutulan ÖYC paraydı (n=108, 63.1%). Alkali pil yutan 5 hastanın tamamında özofagusta mukozal lezyonlar mevcuttu ve birinin dilatasyon ihtiyacı oldu. Hiç bir hastada işlemlere bağlı komplikasyon veya morbidite görülmedi.
Sonuç: ÖYC okul öncesi yaşlar için daha büyük endişe kaynağı olsa da klinik uygulamada yaş aralığı farklıdır. Teşhis çoğu vaklarda basittir ancak bazı vaklarda öykü açık olmayabilir. Tedavi yaklaşımları, basitten daha karmaşık olanlara kadar bir dizi müdahaleyi kapsar. Hem bükülebilir hem de rijid endoskopik müdahaleler pratiğimizde tedavinin temel dayanağı olmuştur.
Anahtar Kelimeler: özofagus, yabancı cisim, çocuk, tedavi