Aim: Thoracic trauma is an important cause of mortality and morbidity in children. Herein, we evaluated the causes of morbidity and mortality in cases treated for thoracic trauma in our department.
Methods: Patients with thoracic trauma between January 2014 and May 2020 were evaluated retrospectively. The demographic characteristics, diagnostic methods, trauma characteristics, accompanying injuries, surgical interventions, need for intensive care, duration of hospitalization, and mortality rate were analyzed.
Results: 140 (16%) of the 875 cases admitted with trauma had thoracic trauma. 109 (77.8%) cases were male. The mean age was 9.8 ± 0.8 years (2 month-18 years). 129 (92.1%) cases had blunt and 11 (7.9%) cases had penetrating injuries. Accompanying injuries were observed in 86 (61.5%) of the cases. Major thoracic surgery was performed in 1 (0.7%) patient with blunt trauma, and 3 (27.2%) patients with penetrating injury.
In patients who underwent tube thoracostomy, the mean duration of follow-up with a thorax tube was 72 hours (48-96 hours) for pneumothorax and 150 hours (72-216 hours) for hemothorax/hemopnomothorax. The duration of hospitalization was 2.7 ± 0.4 days (1-11 days) for isolated thoracic trauma and 13.7 ± 2.2 days (3-90 days) for patients with accompanying injuries. One (1.85%) patient with isolated thoracic trauma and 15 (17.4%) patients with accompanying injuries were observed in intensive care unit. Intensive care follow-up period was 6.8 ± 1.1 (1-17 days) days. All of the 7 cases with mortality had accompanying injuries.
Conclusion: The most important factor determining prognosis and duration of hospitalization in thoracic trauma is accompanying injuries, in this group, need of intensive care and duration of hospitalization are high. The presence of hemothorax prolongs the follow-up period of tube thoracostomy. In our series, contrary to the literature, the mortality rate due to thoracic trauma was low.
Keywords: Thoracic trauma, Hemothorax, Pneumothorax
Amaç: Toraks travması çocuklarda önemli bir mortalite ve morbidite nedenidir. Çalışmamızda Anabilim dalımızda toraks travması nedeniyle tedavi edilen olguların morbidite ve mortalite nedenlerini değerlendirdik.
Gereç ve yöntem: Ocak 2014-Mayıs 2020 tarihleri arasında toraks travması geçiren olgular geriye dönük olarak değerlendirildi. Olguların demografik özellikleri, kullanılan tanı yöntemleri, travmanın özellikleri, eşlik eden diğer sistem yaralanmaları, yapılan cerrahi girişimler, yoğun bakım ihtiyacı, yatış süreleri ve mortalite oranları incelendi.
Bulgular: Travma nedeni ile değerlendirilen 875 olgunun 140’ında (%16) toraks travması mevcuttu. 109 (%77,8) olgu erkek, 31 (%22,2) olgu kızdı. Yaş ortalaması 9,8 ± 0,8 yaş (2 ay-18 yaş) idi. 129 (%92,1) olguda künt, 11 (%7,9) olguda penetran yaralanma mevcuttu. 54 (%38,5) olguda izole toraks travması, 86 (%61,5) olguda eşlik eden diğer sistem yaralanmaları (intraabdominal, ortopedik ve/veya kraniyal) mevcuttu. Künt travma nedeniyle başvuran 1 (%0,7) olguya, penetran yaralanması olan 3 (%27,2) olguya toraks cerrahisi yapıldı.
Pnömotoraks nedeni ile tüp torakostomi uygulanan olgularda toraks tüpü ile izlem süresi ortalama 72 saat (48-96 saat) iken hemotoraks/hemopnömotoraks nedeni ile tüp torakostomi uygulanan olgularda ortalama izlem süresi 150 saat (72-216 saat) idi. İzole toraks travması olan olguların yatış süresi 2,7 ± 0,4 gün (1-11 gün), eşlik eden diğer sistem yaralanması varlığında 13,7 ± 2,2 gün (3-90 gün) idi. İzole toraks travması olan 1 (%1,85) olgu, diğer sistem yaralanması olan 15 (%17,4) olgu yoğun bakımda izlendi. Yoğun bakım izlem süresi 6,8 ± 1,1 gün (1-17 gün) idi. İzole toraks travması olan olgularda mortalite gözlenmezken; eşlik eden diğer sistem yaralanması olan 7 olguda mortalite gözlendi.
Sonuç: Toraks travmasında prognozu ve olguların yatış süresini belirleyen en önemli faktör eşlik eden diğer sistem yaralanmaları olup bu grupta yoğun bakım ihtiyacı ve yatış süreleri yüksektir. Hemotoraks varlığı tüp torakostomi ile izlem süresini uzatmaktadır. Serimizde literatürdekinin aksine toraks travmasına bağlı mortalite oranı düşük bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler: Toraks travması, Hemotoraks, Pnömotoraks