Aim: To investigate whether dextranomer / hyalunoric acid copolymer (DxHA) and polyacrylate-polyalchol copolymer (PPC) materials are superior to each other in patients diagnosed with primary VUR.
Material and Methods: In our study, which was performed between January 1, 2013 and January 1, 2017, we retrospectively reviewed the degree of reflux in VSUG before and after endoscopic treatment in 155 patients with primary VUR diagnosed between 0-16 years of age and evaluated the superiority of the two materials. The results were evaluated by Chi-square test, Independent T test and Mann-Whitney U test.
Results: A total of 155 patients were included in the study. Of these patients, 34 were male (21.9%) and 121 (78.1%) were female. Bilateral VUR was detected in 78 (50.3%) patients. Thus, a total of 233 renal units were injected. Patients were divided into two groups according to the injection material. PPC was used in group 1 and DxHA was used in group 2. The study was planned to include patients with recurrent infections with stage 1 reflux, and there was no significant difference between stages in terms of complete cure in stage 1, stage 2-3 and stage 4-5 patients. When renal units with stage 3-4-5 reflux were compared in terms of regression to stage 1-2, PPC was significantly cured in more patients (p <0.050). Both materials were more successful in stopping reflux in stage 2-3 patients than in patients with stage 4-5 reflux (p <0.050).
Conclusion: Although PPC was found to be significantly successful when the patients were compared in terms of regression, no significant difference was found between PPC and DxHA in terms of complete cure. Prospective studies that require longer follow-up periods in larger patient groups are needed to obtain statistically significant findings.
Keywords: Vesicoureteral reflux, DxHA, PPC, Subureteric injection
Amaç: Primer VUR tanısı alan hastalarda Dekstranomer/hyalünorik asit kopolimer (DxHA) ve poliakrilat-polialkol kopolimer (PPC) materyallerinin birbirine üstünlüğü olup olmadığının araştırılması.
Materyal ve metod: Merkezimizde 1 Ocak 2013 ile 1 Ocak 2017 tarihleri arasında primer VUR tanısı almış 0-16 yaş arasında 155 hastanın endoskopik tedavi öncesinde ve sonrasındaki VSUG’de reflü derecesi retrospektif olarak incelendi ve iki materyalin üstünlükleri değerlendirildi. Sonuçlar Ki-kare dağılım testi, Bağımsız T Testi ve Mann-Whitney U testleri ile değerlendirildi.
Bulgular: Çalışmaya toplam 155 hasta dahil edildi. Bu hastaların 34 tanesi erkek (%21.9), 121 tanesi (%78.1) ise kız idi. Hastaların 78 tanesinde (%50.3) bilateral VUR tespit edildi. Böylece toplam 233 renal üniteye enjeksiyon uygulandı. Enjeksiyon materyaline göre hastalar iki gruba ayrıldı. PPC kullanılan hastalar grup 1’e, DxHA kullanılanlar grup 2’ye dahil edildi. Tekrarlayan enfeksiyonları devam eden evre 1 reflülü hastaları da dahil ederek planlanan çalışmada, evre 1, evre 2-3 ve evre 4-5 hastalarda tam kür açısından evreler arasında anlamlı bir fark izlenmedi. Evre 3-4-5 reflüsü olup evre 1-2’ye gerileme sağlama açısından karşılaştırıldığında ise PPC’nin anlamlı düzeyde fazla hastada kür sağladığı görüldü (p<0.050). Her iki materyalin de evre 2-3 hastalarda evre 4-5 reflüsü olanlara göre reflüyü durdurmada daha başarılı olduğu görüldü (p<0.050).
Sonuç: Hastalar evrede gerileme açısından karşılaştırıldığında PPC’nin anlamlı düzeyde başarılı oluğu gözlenmiş olsa da tam kür açısından PPC ve DxHA arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. İstatistiksel açıdan anlamlı bulgular elde edebilmek için daha geniş hasta gruplarında daha uzun takip süreleri gerektiren prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.
Anahtar kelimeler: Vezikoüreteral Reflü, DxHA, PPC, Subüreterik enjeksiyon
Anahtar Kelimeler: Vezikoüreteral Reflü, DxHA, PPC, Subüreterik enjeksiyon