Aim: Morgagni hernia is a rare form of congenital diaphragmatic hernia. In this study we aimed to present our laparoscopic treatment experience in Morgagni hernia repair.
Methods: The patients who underwent laparoscopic surgery with diagnosis of Morgagni hernia between 2016-2019 were evaluated retrospectively.
Results: The median age at admission was 30 months (11 months-13 years). All 8 patients were male. The presenting complaints were respiratory tract infection in 3 patients and vomiting in 3. Two patients were diagnosed incidentally. Associated Down’s Syndrome was detected in 3 (38%) cases. Two-sided plain chest radiography and CT were performed on all patients. Transabdominal laparoscopic operative route was preferred in all cases. The defect was left-sided in 7 (87.5%) patients and bilateral in 1 (12,5%). Omentum was herniated in 2 patients, colon and omentum were in 6 and colon, omentum and stomach were in one. All patients underwent primary repair extracorporeally by removing sutures from single incision, without removal of the hernia sac. The average discharge time was 2.6 days. There is only one suture reaction in subcutaneous tissue at postoperative 2 months. There were no complications or recurrence in the median 17 (6 months-3 years) months follow-up period.
Conclusions: The treatment of Morgagni hernia is surgery. Minimal invasive repair is efficient and safe. It should be the first choice because of fast recovery and better cosmetic results. In this series, it was seen that leaving the hernia sac had no effect on early and late complications. Leaving the hernia sac may prevent potential complications due to unnecessary dissection.
Keywords: Morgagni hernia, laparoscopy, minimally invasive
Amaç: Morgagni hernisi nispeten nadir görülen doğumsal bir diyafragma hernisidir. Bu çalışmada morgagni hernisi tedavisinde uyguladığımız laparoskopik cerrahi tecrübesinin sunulması amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: 2016-2019 yılları arasında Morgagni hernisi tanısıyla laparoskopik olarak ameliyat edilen hastalar geriye dönük olarak incelendi.
Bulgular: Hastaların ortanca başvuru yaşı 30 (11 ay-13 yıl) aydı. Toplamda 8 hastanın tümü erkekti. Yakınmalar 3 hastada geçirilmiş akciğer enfeksiyonu 3 hastada kusma idi. İki hastada ise tanı insidental olarak konuldu. 3 (% 38) olguda Down Sendromu eşlik etmekteydi. Bütün hastalara iki yönlü düz akciğer grafisi ve bilgisayarlı tomografi çekildi. Tüm hastalar transabdominal yolla laparoskopik olarak ameliyat edildi. Defekt 7 (% 87,5) olguda solda ve bir (% 12,5) olguda çift taraflıydı. İki hastada omentum, 6'sında kolon ve omentum ve bir hastada da kolon, omentum ve mide herniyeydi. Hastaların tümünde herni kesesi çıkarılmadan, ekstrakorporeal olarak, sütürler tek insizyondan çıkarılarak primer onarım yapıldı. Taburculuk süresi ortalama 2,6 gündü. Bir olguda postoperatif ikinci ayda cilt altı dokuda sütür reaksiyonu gelişmesi dışında ortanca 17 (6 ay-3 yıl) aylık izlem sürecinde başka herhangi bir nüks ya da komplikasyon görülmedi.
Sonuç: Morgagni hernisi tedavisi cerrahidir. Minimal invaziv yaklaşım morgagni hernisi tedavisinde güvenilir ve kolay uygulanabilir yöntemdir. Hızlı iyileşme ve daha iyi kozmetik sonuçlar elde edilmesi açısından ilk tercih olmalıdır. Bu seride herni kesesinin çıkarılmamasının erken ve geç dönem komplikasyonlar üzerinde etkisinin olmadığı görüldü. Herni kesenin bırakılması, gereksiz diseksiyona bağlı olaşabilecek komplikasyonları önleyebilir.
Anahtar Kelimeler: Morgagni hernisi, laparoskopi, minimal invaziv