Aim: Trauma is an important cause of childhood morbidity and mortality. Thoracic trauma is also the leading cause of mortality and morbidity. The aim of the study is to examine the cases that were followed up and treated with thoracic trauma.
Patients and Method: Thoracic trauma between January-2008 and December-2017 was reviewed retrospectively. The cases were evaluated according to age, gender, type of trauma, injury type, duration of hospitalization, radiological examinations and surgical intervention.
Results: Thoracic trauma was present in 65 (15%) of 429 patients who were followed up for trauma. There were 49 (75%) male and 16 (25%) girls with a mean age of 107±59 (19-202) months. 43 (66%) patients were refered with traffic accidents, 8 (12%) falling from high, 7 (11%) penetrating cutter injuries, 3 (5%) falling to flat surface , 2 (3%) bicycle accidents, 1 (2%) hitting the table and 1 (2%) dropping weight. All patients evaluated with direct X-ray. In addition, USG were performed in 40 patients, CT in 52, Doppler USG in one and MR in one. According to the imaging results, the findings were as follows: lung contusion (n=41), pneumothorax (n=19; minimal 13), rib fracture (n=10), soft tissue injury (n=5), hemopneumothorax (n=2), pleural effusion (n=3), thoracic vertebra fracture (n=2) and clavicular fracture (n=1). In 28 (43%) of the patients, other organ systems were also injured. Tube thoracostomy was done in 12 patients and thoracentesis in one. In addition, primary suturing in 2 patients, orthopedic interventions in 3 and craniotomy+ tracheostomy+ PEG in 1 were applied. One patient died during laparotomy. Mean hospital stay was 6.4±4.8 (1-27) days.
Conclusion: Most of the thoracic trauma was caused by traffic accidents. Multiple organ injuries were common. Thorax injuries were mostly lung contusion. Conservative follow-up showed improvement in the patients. Mortality was caused by concomitant intraabdominal injury.
Keywords: Trauma, thorax, child
Amaç: Toraks travmaları, çocukluk çağı morbidite ve mortalite nedenleri arasında önemli yer tutmaktadır. Çalışmanın amacı, toraks travması nedeniyle yatırılarak takip ve tedavi edilen olguların irdelenmesidir.
Hastalar ve Yöntem: Ocak 2008-Aralık 2017 tarihleri arasında travma nedeniyle izlenen olgulardan toraks travması olanlar geriye dönük incelendi. Olgular yaş, cinsiyet, travma şekli, yaralanma tipi, hastanede yatış süresi, radyolojik tetkikler ve cerrahi girişim açısından değerlendirildi.
Bulgular: Travma nedeniyle yatırılarak takip edilen 429 hastanın 65’inde (%15) toraks travması mevcuttu. Yaş ortalaması 107±59 (19-202) ay olan 49 (%75) erkek ve 16 (%25) kız vardı. Hastaların 43’ ü (%66) trafik kazası (39 ADTK, 4 AİTK), 8’ i (%12) yüksekten düşme, 7’ si (%11) delici kesici alet yaralanması, 3’ ü (%5) düz zemine düşme, 2’ si (%3) bisiklet kazası, 1’ i (%2) masaya çarpma ve 1’ i (%2) üzerine ağırlık düşme ile başvurdu. Tüm hastalara direkt grafi çekildi. Ayrıca 40 hastaya ultrasonografi, 52 hastaya bilgisayarlı tomografi, 1 hastaya Doppler USG ve 1 hastaya manyetik rezonans görüntüleme yapıldı. Görüntüleme sonuçlarına göre bulgular, akciğer kontüzyonu (n=41), pnömotoraks (n=19; 13’ü minimal), kot fraktürü (n=10), yumuşak doku yaralanması (n=5), hemopnömotoraks (n=5), hemotoraks (n=2), plevral efüzyon (n=3), torakal vertebra fraktürü (n=2) ve klavikula fraktürü (n=1) ile uyumluydu. Hastaların 28’ sinde (%43) diğer organ sistemlerinde de yaralanma vardı. 12 hastaya tüp torakostomi, 1 hastaya torasentez uygulandı. Ayrıca, 2 hastada kesi sütürasyonu, 3’ ünde ortopedik girişimler ve 1’inde ise kraniotomi + trakeostomi + PEG uygulandı. 1 hasta laparatomi esnasında eksitus oldu. Ortalama hastanede yatış süresi 6,4±4,8 (1-27) gündü.
Sonuç: Bu seride toraks travmalarının çoğu trafik kazalarından kaynaklanmıştı. Multipl organ yaralanması sıktı. Toraks yaralanmaları en çok akciğer kontüzyonu şeklindeydi. Konservatif takip ile iyileşme sağlandı. Mortalite eşlik eden intraabdominal yaralanmadan kaynaklandı.
Anahtar Kelimeler: Travma, toraks, çocuk