Introduction: Omphalocele is the ventral body wall maldevelopment in 1 to 5000 borns. Closure via the Cheilo method, skin flaps and synthetic materials are the treatment options.
Methods: Three patients with giant omphaloceles were compared in terms of the treatment approaches. The Cheilo method was used for the 15 cm-defect of the first patient. The 12 cm-defect of the second patient was closed by means of a mesh while the baby was 9 days old. The third patient with a 17 cm-defect, on the other hand, was preferred to be treated by means of a vacuum-assisted closure (V.A.C.) system. Sepsis, ileus, gastroesophageal reflux and respiratory system were confronted occurred during the cheilo and the mesh closure methods. The patient was followed up with cheilo and had recurrent sepsis episodes with various microorganisms . The patient who underwent repair with mesh was hospitalized 4 times in the first 9 months with the diagnosis of brid ileus. The bridectomy operation was performed at the ninth month. The epithelialization and recovery was seen to be more rapid in the V.A.C. technique, and only a bilateral inguinal hernia developed as a complication.
Results: V.A.C. was regarded as a more superior method to the other ones in terms of the protection of omphalocele pouch integrity and control of infection. It was also accepted as a more secure technique in avoiding several complications likely to develop due to ileus and intraabdominal pressure increase.
Conclusions: Providing recovery in a short time and minimizing complications with its epithelialization-enhancing and infection-avoiding effects when compared to other classical methods, the V.A.C. system should be the first preferable method to come to mind considering the other methods in the treatment of giant omphaloceles.
Keywords: Omphalocele, V.A.C., Different Approaches
Giriş: Omfalosel 5000 canlı doğumda 1 görülen, karın ön duvar gelişim bozukluğudur. Silo yöntemi, cilt flepleri ve sentetik maddeler ile kapama tedavi seçenekleridir.
Materyal ve metot: Dev omfalosel tanılı 3 hasta tedavi yaklaşımları açısından karşılaştırıldı. Birinci hastanın 15 cm’ lik defekti için silo yöntemi kullanıldı. İkinci hasta 9 günlükken 12 cm’ lik defekti propilen meş ile kapatıldı. Onyedi cm defekti olan 3. hastada ise vacum-assisted closure (V.A.C.) sistemi tedavi için tercih edildi. Hastaların tedavi sırası ve sonrasındaki komplikasyonlar, yatış süreleri ve taburcu sonrası takiplerindeki sorunlar tartışıldı. Omfalosel tedavisinde klasik yöntemler olan silo yöntemi ve meş ile onarım sonrasında sepsis, ileus, gastroözefageal reflü ve solunum sistemi sorunları ile karşılaşıldı. Silo yöntemi ile takip edilen hasta çeşitli mikroorganizmalar ile tekrarlayan sepsis atakları geçirdi. Meş ile onarım yapılan hasta brid ileus tanısı ile ilk 9 ayda 4 defa hastaneye yattı. Dokuzuncu ayda bridektomi operasyonu yapıldı. V.A.C. tekniğinde, epitelizasyon ve iyileşme daha hızlı idi ve komplikasyon olarak sadece bilateral inguinal herni gelişti.
Sonuç: V.A.C.’ ın kese bütünlüğü korunması ve enfeksiyon kontrolü açısından, diğer yöntemlerden daha üstün bir yöntem olduğu düşünüldü. İleustan ve batın içi basınç artışına bağlı gelişebilecek birçok komplikasyondan korumada da daha güvenli kabul edildi.
Tartışma: Diğer klasik yöntemlere göre epitelizasyonu hızlandırıcı ve enfeksiyonlardan koruyucu etkisi ile kısa dönemde iyileşmeyi sağlayan ve komplikasyonları en aza indiren V.A.C. sistemi, dev omfalosellerin tedavisinde ilk tercih edilebilecek yöntemler arasında akla gelmelidir.
Anahtar Kelimeler: Omfalosel, V.A.C., Farklı yaklaşımlar