Aim: Children with esophageal atresia-tracheoesophageal fistula (EA-TEF) may experience feeding and swallowing difficulties, which result in stressful interactions between children and caregivers. The aims of this study were to assess concerns of caregivers of children with EA-TEF related to feeding-swallowing difficulties and its relationship with type of atresia, repair time and time to start oral feeding (TSOF).
Methods: Caregivers accompanying 16 children with EA-TEF were included. Age, sex, type of atresia, repair time and TSOF of children were noted. Parents completed the Feeding/Swallowing Impact Survey (FS-IS) to assess the concerns of caregivers related to feeding-swallowing difficulties. It has 3 subscales including daily activities, worry and feeding difficulties. Average scores range between 1 to 5, of which increasing scores reflect more caregiver concern.
Results: The mean age was 3.15±2.19 years, of which 68.8% were male. 56.3% of cases were isolated-EA, and 43.8% were EA-distal TEF. 62.5% of cases received early repair, and 37.5% had delayed repair. The median TSOF was 4 weeks (2-72 weeks). The mean scores of daily activities, worry, and feeding difficulties were 2.98±1.07, 2.67±1.06, and 2.44±0.92, respectively. No correlation was found between the subscale ‘’daily activities’’ of FS-IS and atresia type, repair time and TSOF (p>0.05). Moderate to strong correlations were found between the subscales called ‘’worry’’ and ‘’feeding difficulties’’ of FS-IS and atresia type, repair time and TSOF (p<0.05, r=0.61-0.84).
Conclusions: Our results suggest that concerns of caregivers of children with EA-TEF related to feeding-swallowing difficulties are associated with the type of anomaly and surgical outcome.
Keywords: esophageal atresia, tracheoesophageal fistula, swallowing difficulty, concern
Amaç: Özofagus atrezisi trakeozöfageal fistüllü (ÖA-TÖF) çocuklarda görülen beslenme ve yutma güçlüğü hem çocuklarda hem de ailelerinde strese neden olabilir. Bu çalışmanın amacı ÖA-TÖF onarımı yapılan olguların ailelerinde beslenme ve yutma güçlüğü ilişkili endişelerini ölçmek ve bunların atrezi tipi, onarım zamanı ve oral alım süresi ile ilişkisini araştırmaktır.
Gereç ve yöntem: Çalışmaya ÖA-TÖF nedneiyle oepre olan 16 çocuğun ailesi dahil edilmiştir. Yaş, cinsiyet, atrezi tipi, onarım zamanı, oral alım zamanı kayıt edilmiştir. Ailelere beslenme ve yutma güçlüğü ilişkili endişelerini değerlendirmek üzere Beslenme/Yutma Etki Anketi (BY-EA) uygulanmıştır. Anket günlük aktiviteler, endişe ve beslenme güçlüğü olmak üzere 3 alt başlık içermektedir. Ortalama skorlar 1 ile 5 arası olup artan skorlar artan aile endişesi olarak kabul edilmektedir.
Bulgular: Ortalama yaş 3.15±2.19 yıl olup, %68.8’i erkektir. Olguların %56.3’ü izole ÖA, %43.8’ü ÖA-distal TÖF olup, erken onarım %62.5 olguda, geç onarım ise %37.5 olguda yapılmıştır. Ortalama oral beslenmeye başlama zamanı 4 haftadır (2-72 hafta). Günlük aktivite, endişe ve beslenme güçlüğü ortalama skorları sırası ile 2.98±1.07, 2.67±1.06, ve 2.44±0.92’dir. BY-EA’da ‘günlük aktiviteler’ ile atrezi tipi, onarım zamanı ve oral başlama zamanı arasında ilişki saptanmamıştır (p>0.05). Orta ve güçlü ilişki ‘endişe’ ve ‘beslenme güçlüğü’ ile atrezi tipi, oanrım zamanı ve oral başalam zamanı arasında saptanmıştır (p<0.05, r=0.61-0.84).
Sonuç: Çalışamdan elde edilen bulgular ÖA-TÖF’lü olguların ailelerinde beslenme ve yutma güçlüğü ilişkili endişelerin anomali tipi ve cerrahi tedavi sonuçları ile ilişkili olduğunu düşündürmektedir.
Anahtar Kelimeler: özofagus atrezisi, trakeoözofageal fistül, yutma güçlüğü, beslenme, endişe