Aim: Chewing dysfunction (CD) may cause restrictions in solid food intake and can be seen in 37% of children with esophageal atresia-tracheoesophageal fistula (EA-TEF). The Functional Chewing Training (FuCT) is a holistic approach to improve chewing function (CF) in children. A retrospective study was performed to evaluate the effect of FuCT on CF in children with EA-TEF.
Methods: Eleven children with CD were included. Patients who received 12 weeks FuCT including impairment-based (positioning the child and food, sensory stimulation and chewing exercise) and adaptive (adjustment of food consistency) components were investigated for age, sex and type of atresia. Chewing performance level was scored with Karaduman Chewing Performance Scale (KCPS) (Table 1). The International Dysphagia Diet Standardization Initiative (IDDSI) was used to determine tolerated food texture of children (Table 2). The baseline and final KCPS and IDDSI levels were compared to evaluate the effect of FuCT on CF.
Results: 63.6% of cases were isolated-EA, and 36.4% were EA-distal TEF, of which 63.6% (n=6) were male. Baseline evaluation showed that 6 cases were in level-I, 4 in level-III and 1 case in level-IV according to KCPS. Five children with CD (45.5%) had IDDSI level-3 and six (54.5%) had level-7. There was a significant improvement in KCPS scores and IDDSI scores after 12 weeks training in FuCT group (p=0.003, p=0.025 respectively). KCPS scores showed level-0 in 9 cases, and level-I in 2 cases. All children had IDSSI level-7.
Conclusions: The FuCT is an effective method to improve chewing function in children EA-TEF who had CD.
Keywords: esophageal atresia, tracheoesophageal fistula, chewing, dysphagia, children
Amaç: Çiğneme disfonksiyonu (ÇD) katı gıdaların alımını olumsuz etkileyebilir. Özofagus atrezisi trakeoözofageal fistül onarımı (ÖA-TÖF) yapılan olguların %37’sinde katı gıdaların alımında sorunlar görülmektedir. Fonksiyınel Çiğneme Eğitimi (FÇE) çocuklarda çiğneme fonksiyonunu (ÇF) geliştirmek amacıyla uygulanan bütünsel tedavi yöntemidir. ÖA-TÖF onarımı yapılan olgularda FÇE’nin ÇF’a etkisini değerlendirmek amacıyla geriye dönük bir çalışma yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya ÇD olan 11 olgu dahil edilmiştir. Olgulara 12 hafta boyunca sorunlu çiğneme evrelerini iyileştirmeyi amaçlayan (besin ve çocuğun pozisyonunun düzenlenmesi, duyusal uyarı ve çiğneme egzersizi) ve besinlere adaptasyonu sağlamayı hedefleyen (besin içeriğinin düzenlenmesi) bölümlerden oluşan FÇE uygulanmış, olgular yaş, cinsiyet, atrezi tipi açısından incelenmiştir. Çiğneme performansı Karaduman Çiğneme Performans Skoru (KÇPS) ile değerlendirilmiştir. Çocukların alabildiği besinlerin içeriği Uluslarası Disfaji Diyet Standardizasyonu Girişimi (UDDSG) tarafından tanımlanan skorlama sistemi ile değerlendirilmiştir. FÇE’nin etkinliğini değerlendirmek amacıyla tedavi öncesi ve sonrası KÇPS ve UDDSG değerleri karşılaştırılmıştır.
Bulgular: Olguların %63.6’ı izole ÖA, %36.4’ü ÖA-distal TÖF olup, %63.6’sı (n:6) erkektir. İlk değerlendirmede 6 olguda KÇPS evre-I, 4 olguda evre-III, 1 olgu ise evre IV’dür. ÇD olan 5 olguda (%45.5) UDDSG evre-3, 6 olgu (%54.4) evre-7’dir. On iki haftalık tedavi sonrası FÇE alan olguların KÇPS ve UDDSG skorlarında belirgin iyileşme olmuştur (p=0.003, p=0.002 sırasıyla). Dokuz olguda KÇPS evre-0, 2 olguda ise evre-I olup tüm olgular UDDSG evre-7’dir.
Sonuç: FÇE, ÖA-TEF olan olgularda çiğneme fonksiyonunu geliştrmede etkin bir tedavi yöntemidir.
Anahtar Kelimeler: özofagus atrezisi, trakeoözofageal fistül, çiğneme, disfaji, çocuk