Aim: Negative pressured wound healing (NPWH) is rarely used in childhood age group despite the increase in popularity in recent years. NPWH is used as an adjunctive therapy following surgical debridement or graft and flap applications in chronic decubitus and contusion injuries. In our study, it’s aimed to discuss the results of treatments with NPWH in pediatric surgery and burn intensive care, in the light of the literature.
Materials and Methods: 21 patients who underwent NPWH treatment between January 2015 - June 2017 were evaluated retrospectively according to demographic characteristics and NPWH cause, treatment duration, wound site colonization, and need for graft after treatment.
Findings: The mean age of 21 patients treated with NPWH was 7.7 years (10 days - 17 years). Treatment were applied to areas such as scalp, the frontal wall, hands and feet, gluteal region with the most common part as sacral region. The most commonly encountered injuries were burn, decubitus, chronic injuries and large tissue loss due to electrical burns. Treatment was completed with recurrent sessions with a mean of 4.1 sessions (2-9). Wound sizes were measured as 49 cm2 (4 cm2 - 150 cm2) on average. Microogranism were found in cultures in 15 of 21 cases (71.4%), before the intervention. The most isolated microorganisms were pseudomonas in 7, klebsiella in 7, staphylococcus in 5, acinetobacter in 5. 14 grafts were performed after NPWH. In 8 cases it was determined that NPWH was applied after the flap.
Result: NPWH has been shown to be a more effective treatment method compared to conventional wound care in developing rapid granulation tissue in the wound, and it has been shown that the necessity of frequent dressing change has been removed in this process. We think that the use of NPWH from neonatal period to adolescence effectively increases surgical success and reduces complications.
Keywords:
Amaç: Negatif basınçlı yara tedavisi (NBYT), son yıllarda popülaritesi artmasına rağmen çocukluk yaş grubunda kullanımı nadirdir. Kronik dekübit ve kontamine yaralarda cerrahi debridman ya da greft ve flep uygulamalarını takiben ek tedavi yöntemi olarak kullanılmaktadır. Çalışmamızda, çocuk cerrahisi ve yanık yoğun bakımda NBYT gerektiren olguların izlem sonuçlarının literatür eşliğinde tartışılması amaçlandı.
Gereç ve yöntem: Ocak 2015 - Haziran 2017 tarihleri arasında NBYT uygulanan 21 olgu demografik özellikler ve NBYT sebebi, tedavi süreci, yara yeri kolonizasyonu, tedavi sonucunda greft gerekliliği yönünden retrospektif olarak değerlendirildi.
Bulgular: NBYT yapılan 21 olgunun ortalama yaşı 7.7 yıldı (10 gün- 17 yıl). En sık sakral bölge olmak üzere scalp, batın ön duvarı, el ve ayaklar, gluteal bölge gibi bölgelere uygulandı. Yanık, dekübit ve kronik yaralar, elektrik yanığına bağlı geniş doku kaybında en sık uygulandı. Ortalama 4.1 seans (2-9) olmak üzere tekrarlayan seanslar ile tedavi tamamlandı. Yara boyutları ortalama 49 cm2 (4 cm2- 150 cm2) olarak ölçüldü. Yirmi bir olgunun 15’inde (%71,4) girişim öncesi alınan kültürlerinde üreme saptandı. En çok izole edilen mikroorganizmalar yedi olguda psödomonas, yedi olguda klebsiella, beş olguda stafilokok, beş olguda acinetobakterdi. NBYT sonrası 14 olguda greft yapıldı. Sekiz olguda ise NBYT’nin flep sonrası uygulandığı saptandı.
Sonuç: NBYT, yarada hızlı granülasyon dokusu gelişmekte, konvansiyonel yara bakımına göre daha etkin bir tedavi yöntemi olduğu ve bu süreçte sık pansuman değişim gerekliliğini ortadan kaldırdığı görülmüştür. NBYT’nin yenidoğan döneminden adolesan dönemine kadar etkin bir biçimde kullanılarak cerrahi başarı ve komplikasyonlarıazalttığı düşüncesindeyiz.
Anahtar Kelimeler: