Post-traumatic stress disorder among mothers whose children underwent oncological surgery

K Karadeniz Cerit¹, C Cerit², Ö Nart², N Eker³, G Kıyan¹, T Dağlı¹, GE Yıldız⁴, G Tokuç⁵, Ö Karaca⁶, F Çorapçıoğlu⁶

¹Marmara University School of Medicine, Department of Pediatric Surgery
²Kocaeli University School of Medicine, Department of Psychiatry
³Marmara University, Medical Faculty, Pendik Training and Research Hospital, Department of Pediatric Oncology
⁴Medical Faculty Of Kocaeli University, Department of Pediatric Surgery
⁵Marmara University School of Medicine, Department of Pediatric Oncology
⁶Kocaeli University School of Medicine, Department of Pediatric Oncology

Background: The aim of this study was to investigate the rate of post-traumatic stress

disorder (PTSD) and associated risk factors among mothers whose children underwent

oncological surgery.

Method: This cross-sectional, multi-center study included a total of 60 mothers whose

children underwent major thoracoabdominal surgery and were under the follow-up in the

outpatient setting between February 2016 and May 2016. Clinical Data Form, Hospital

Anxiety and Depression Scale (HADS), and Clinician-Administered PTSD scale (CAPS)

were used.

Results: Of all participants, 13 (21.7%) were diagnosed with PTSD. These mothers had

shorter duration of marriage, longer duration of hospital stay after surgery, and higher HADS

scores, compared to the others without PTSD. A thoughts of guilt such as “I am being

punished or tested” was more frequent among mothers with PTSD. Insomnia, irritability,

concentration problems, and psychological reactivity were the most common symptoms.

Conclusion: PTSD is a severe disorder which may deteriorate the daily functioning of

mothers and may also have an unfavorable effect on child. Therefore, it is of utmost

importance for clinicians to recognize PTSD and associated risk factors to guide these parents.

 

Keywords:

Çocukları majör onkolojik cerrahi girişim geçiren annelerde travma sonrası stres bozukluğu

K Karadeniz Cerit¹, C Cerit², Ö Nart², N Eker³, G Kıyan¹, T Dağlı¹, GE Yıldız⁴, G Tokuç⁵, Ö Karaca⁶, F Çorapçıoğlu⁶

¹Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
²Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Psikiyatri Anabilim Dalı
³Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pendik Eğitim Araştırma Hastanesi, Çocuk Onkolojisi Kliniği
⁴Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi AD
⁵Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Onkoloji Kliniği
⁶Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Onkoloji Bilim Dalı

Amaç: Bu çalışmanın amacı majör onkolojik cerrahi girişim geçiren çocukların annelerinde travma sonrası Stres Bozukluğu (TSSB) görülme sıklığını ve TSSB ile ilişkili faktörleri araştırmaktır.

 

Gereç ve yöntem: Çalışma kesitsel ve çok merkezli olarak planlanmıştır. 4 aylık bir süre içerisinde 2 farklı hastanenin çocuk onkolojisi ve çocuk cerrahisi polikliniklerinde takip edilen ve major torakoabdominal cerrahi girişim geçirmiş 60 çocuğun anneleri çalışmaya dahil edilmiştir. Klinik veri formu, Hastane Anksiyete ve Depresyon Skalası (HADS) ve Klinisyen Tarafından Uygulanan TSSB Skalası (CAPS) kullanılarak psikiyatrik görüşme yapılmıştır.

 

Bulgular:  Tüm katılımcılar arasında 13 anne (%21,7) TSSB tanısı almıştır. Bu anneler TSSB tanısı almayan anneler ile karşılaştırıldıklarında; daha kısa evlilik süresi, cerrahi sonrası daha uzun hastane yatışı, daha yüksek HADS skorları olduğu izlenmiştir. TSSB tanısı alan annelerde suçluluk düşünceleri, örneğin ‘‘cezalandırılıyor gibi hissetmenin’’ daha sık olduğu izlenmiştir. Uykusuzluk, irritabilite/sinirlilik, konsantrasyon problemleri ve olayı hatırlatan durumlara psikolojik tepki verme en sık görülen belirtiler olmuştur.

 

Sonuç: Yaşamı tehdit edebilecek nitelikte ciddi olaylar psikolojik travmaya ve dolayısıyla TSSB’ye neden olabilir. TSSB belirtileri, annelerin günlük işlevselliğini ve tedaviye uyumunu bozabilir. Bazı çalışmalarda annenin TSSB tanısı almasıyla çocuğun TSSB tanısı alması ilişkili bulunmuştur. Çocuk cerrahlarının, annelerde izlenebilecek TSSB ve ilişkili risk faktörlerini tanıması ve aileleri doğru yönlendirebilmesi önem taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler: