Aim: We aimed to present clinical experience of patients who treated for posterior urethral valve (PUV).
Patients and Methods: The records of patients underwent PUV surgery between January 2010 and December 2017 were retrospectively reviewed.
Results: There were 27 patients. The median age was 8.5 months (6 days-6 years). There were 16 (59%) patients with hydronephrosis (HN) on antenatal follow-up. Initial evaluation was performed by ultrasonography. All patients had unilateral or bilateral HN (unilateral: 11, bilateral: 16). In addition, there were one-sided atrophic kidney in 6, unilateral renal agenesis in 1, unilateral ectopic kidney in 1 and bilateral multicystic dysplastic kidney in 1 patient. VCUG were taken in all patients. There were VUR at varying degrees in 12 (44%) in total, including unilateral in 7 and bilateral in 5 patients. Endoscopic valve ablation was performed in all cases. The mean age of valve ablation was 17.8±22.7 months (6 days-73 months). Control cystoscopy was performed on 24 patients, 16 (59%) patients needed re-ablation. Averaging 1.9±0.96 times (1-4 times) ablation was performed. Type 3 PUV was detected in 24 (89%) and type 1 in 3 (11%) patients. Urinary diversion before ablation were done in 6 patients (vesicostomy in 5, percutaneous nephrostomy in 1 patient). The patient with multicystic dysplastic kidney died on postnatal 16th day due to acute renal failure. The follow-up period of the patients was 3.6±2.3 years (4 months-8 years). Surgical intervention was performed in 5 of 12 VUR patients. Three patients underwent subureteric injection and 2 underwent ureteroneocystostomy. Nephroureterectomy was performed in 2 patients with atrophic kidney.
Conclusion: Valv ablation performed early independent of the age of diagnosis, is an appropriate procedure. According to this series, it is recommended that clinical follow-up of patients and control cystoscopy if necessary as it provides the treatment for remnant PUV leaflets.
Keywords:
Amaç: Bu çalışmada, posterior üretral valv (PUV) nedeniyle tedavi edilen hastalarla ilgili klinik deneyimin aktarılması amaçlandı.
Hastalar ve Yöntem: Ocak 2010 - Aralık 2017 tarihleri arasında PUV cerrahisi uygulanan hastaların kayıtları geriye dönük olarak incelendi.
Bulgular: PUV tanısıyla ameliyat edilen 27 hasta vardı. Yaş ortancası 8,5 aydı (6 gün - 6 yıl). Antenatal takipli 16 (%59) hastada hidronefroz (HN) bulguları vardı. İlk değerlendirme ultrasonografi ile yapıldı. Tüm hastalarda tek veya çift taraflı HN (Tek: 11, çift: 16) mevcuttu. Ek olarak, hastaların 6' sında tek taraflı atrofik böbrek, 1'inde tek taraflı böbrek agenezisi, 1'inde tek taraflı ektopik yerleşimli böbrek ve 1 hastada da bilateral multikistik displastik böbrek vardı. Tüm hastalara VCUG çekildi. 7 hastada tek, 5’inde çift tarafta olmak üzere, toplamda 12 (%44) hastada değişken derecelerde VUR mevcuttu. Tüm olgularda endoskopik valv ablazyonu uygulandı. Valv ablazyon yaşı ortalaması 17,8±22,7 aydı (6 gün-73 ay). Hastaların 24’üne kontrol sistoskopi yapıldı, 16 (%59) hastada tekrar ablazyon gerekti. Ortalama 1,9±0,96 kez (1-4 kez) ablazyon işlemi yapıldı. 24 (%89) hastada tip 1, 3 (%11) hastada tip 3 PUV saptandı. 6 hastaya ablazyon öncesi diversiyon (5 hastada vezikostomi, 1 hastada perkütan nefrostomi) uygulandı. Multikistik displastik böbrek tanılı hasta postnatal 16. günde akut böbrek yetmezliği nedeniyle eksitus oldu. Hastaların takip süresi 3,6 ±2,3 yıldı (4 ay - 8 yıl). VUR tespit edilen 12 hastanın 5’inde cerrahi girişim yapıldı. Üç hastaya subüreterik enjeksiyon ve 2'sine üreteroneosistostomi yapıldı. Atrofik böbrek tanılı hastaların 2'sine nefroüreterektomi yapıldı.
Sonuç: PUV olgularında tanı yaşından bağımsız olarak erken gerçekleştirilen valv ablazyonu uygun bir girişimdir. Hastaların klinik takipte kalması ve gereğinde kontrol sistoskopi yapılması, remnant PUV yaprakçıklarına yönelik işlem yapılmasını sağladığından bu serinin sonuçlarına göre önerilir.
Anahtar Kelimeler: