Aim: Cricopharyngeal bar (CFB) is posterior indentation of oesophagus at the level of C5-C6 vertebrae and is associated with oropharyngeal dysphagia (OFD). A retrospective study was performed to evaluate the diagnostic and therapeutic options of CFB in children.
Methods: Children who underwent videofleuroscopic (VFS) evaluation for OFD and diagnosed as CFB were investigated for age, sex, clinical symptoms, diagnostic methods (upper GI studies, esophageal manometry, endoscopy) and therapeutic options [esophageal dilations (ED)]. The efficacy of ED was evaluated by VFS after dilations.
Results: Among 513 children with OFD, VFS revealed CFB in 10 cases (1.93%). The mean age of the patients was 26.8 months (3-85 months) and male female ratio was 1:1. All cases had dysphagia and 5 of them (50%) had neurologic impairment. Upper GI studies showed gastroesophageal reflux (n=4), airway aspiration (n=2) and CFB (n=2). Two of them had normal upper GI studies. Esophageal manometry showed normal resting pressure of upper esophageal sphincter (UES) and UES relaxation in 9 patients. One patient had weak esophageal contractions throughout the esophagus. In VFS, 7 (70%) cases had aspiration due to CFB. VFS revealed non-oral feeding (NOF) in 5 cases and liquid restricted oral feeding (LROF) in 5 cases. Endoscopy showed difficulty in UOS opening allowing easy passage of endoscope. ED was performed in all cases with a mean of number of 1.4 (1-2) dilations. VFS after ED showed improvement in 8 cases. Four cases (40%) with LROF become oral feeding, 3 (30%) cases with NOF become LROF. Two patients were unresponsive to ED after 2 sessions.
Conclusion: CFB is a rare cause of OFD in children. Upper GI studies, esophageal manometry and endoscopy should be performed to exclude the other causes of dysphagia. CFB is well respond to ED and safer feeding can be achieved by serial ED.
Keywords:
Amaç: Krikofaringeal bar (KFB) servikal 5-6 vertebra hizasında görülen özofagus posteriorundaki identasyon olup orofaringeal disfaji (OFD) ile birliktelik gösterebilir. Çocuklarda KFB tanı ve tedavi alternatiflerini incelemek üzere geriye dönük bir çalışma yapılmıştır.
Yöntem: OFD nedeniyel videofloroskopik (VFS) inceleme yapılan ve KFB tanısı olan olgularyaş, cinsiyet, klinik bulgular, tanısla yöntemler (üst GIS grafisi, özofagus manometrisi ve endoskopi) ve tedavi alternatifleri [özofagus dilatasyonu (ÖD)]. Tedavide ÖD’larının etkinliği VFS ile değerlendirildi.
Sonuçlar: OFD nedeniyle VFS yapılan 513 çocuk hastanın 10 tanesinde (%1.93) KFB saptanmıştır. Yaş ortancası 26.8 ay (3-85 ay) ve erkek kız oranı 1:1’dir. Tüm olguların disfaji şikaeyti olup 5 olguda (%50) nörolojik bozukluk saptanmıştır. Üst GIS grafilerinde 4 olguda reflü , 2 olguda havayolu aspirasyonu, 2 olguda ise KFB görülmüştür. İki olguda üst GIS grafileri normaldir. Özofagus manometrisi üst özofagus sfinkterinde (ÜÖS) normal istirahat basıncı ve ÜÖS gevşemesi saptanmış bir olguda özofagus boyunca zayıf kontrkasiyonlar gözlenmiştir. VFS’de 7 olguda (%70) KFB bağlı aspirasyon mevcuttur. Beş olguda VFS’de non-oral beslenme (NOB), 5 olguda ise sıvı kısıtlı oral beslenme (SKOB) önerrilmiştir. Endoskopide endoksopun geçişine izin veren ÜÖS açılımasında sorun saptanmıştır. Tüm olgulara ÖD yapılmış ortalama dilatasyon sayısı 1.4 (1-2)‘dir. ÖD sonrası yapılan VFS’de 8 olguda iyileşme sağlanmış, SKOB olan olguların 4’ü (%40) oral beslenmeye, NOB olan olguların 3’ü SKOB başlamıştır. İki olguda ÖD sonrası iyileşme saptanmamıştır.
Sonuç: KFB çocuklarda OFD’nin nadir bir nedenidir. Üst GIS grafiler, manımetri ve endoskopi diğer OFD nedenileri ayırımı içi yapılmalıdır. KFB ÖD’larına iyi yanıt verir ve birkaç ÖD sonrası güvenli beslenme sağlanabilir.
Anahtar Kelimeler: