Close

Oral Presentation - 10

MANAGEMENT OF ESOPHAGEAL PERFORATION AFTER BALLOON DILATATION IN CHILDREN: AN 11-YEAR EXPERIENCE

İ Uygun, S Akdeniz, E Basuguy, S Otçu
Dicle University Medical Faculty Department of Pediatric Surgery

Aim: Esophageal perforation (EP) after fluoroscopic esophageal balloon dilatation (EBD) is the major complication in children. Herein, we present 11 years of experience treating EP and discuss the management.

Methods: We retrospectively reviewed the medical data of 1000 fluoroscopic EBD sessions under general anesthesia for caustic/reflux esophageal stricture, post esophageal surgical stenosis, achalasia, and etc, between November 2004 and June 2016 in our hospitals. Characteristics of patients and EP, details of the EBD were analyzed. EP patients were divided two groups as Early Diagnosis (ED) (before starting oral feeding) and Late Diagnosis (LD) (after starting oral feeding) Groups, and treatment results were compared.

Results: A total of 1000 EBD sessions were successfully performed in 110 children (aged 1 months to 17 years). Seventeen (1.7%) esophageal perforations were occurred in 15 patients, and treated conservatively (immediate nasojejunal feeding, antibiotics, tube thoracostomy if needed) except one who treated surgically due to severe gastroesophageal reflux. In addition, tube thoracostomy and hospitalization days were significantly lower in the ED group than in the LD group (p < 0.01). There was no mortality.

Conclusions: For treatment of EP after EBD, conservative treatment based on total nasojejunal feeding without starvation is effective and safe. Early diagnosis of EP before starting oral feeding is essential for improving patient outcomes.

Keywords:

Sözlü Sunum - 10

ÇOCUKLARDA BALON DİLATASYONU SONRASI ÖZOFAGUS PERFORASYONLARININ YÖNETİMİ: 11 YILLIK DENEYİM

İ Uygun, S Akdeniz, E Basuguy, S Otçu
Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi AD

Amaç: Çocuklarda floroskopik özofagus balon dilatasyonu (ÖBD) sonrası gelişen özofagus perforasyonu (ÖP) önemli bir komplikasyondur. Burada, 11 yıllık ÖP tedavi deneyimimizi sunmak ve yönetimini tartışmak istedik.

Gereç ve Yöntem: Kasım 2004 ile Haziran 2016 tarihleri arasında çeşitli nedenler ile (kostik, reflü özofajit, özofagus atrezisi sonrası, akalazya, vb) genel anestezi altında yapılan 1000 floroskopik ÖBD tıbbi kayıtları geriye dönük olarak incelendi. ÖP gelişen hastaların özellikleri ile ÖBD ayrıntıları incelendi. Hastalar, Erken Tanı (ET) (oral beslenmeye başlanmadan önce) ve Geç Tanı (GT) (oral beslenmeye başlandıktan sonra) grupları şeklinde ikiye ayrılarak tedavi sonuçları karşılaştırıldı.

Bulgular: Toplam 1000 ÖBD seansı 110 çocuk hastada (yaş aralığı, 1 ay ile 17 yıl) başarıyla yapıldı. 15 hastada 17 (% 1.7) ÖP meydana geldi ve ciddi gastroözofageal reflü nedeni ile cerrahi tedavi uygulanan bir hasta hariç tümü konservatif (hemen nazojejunal beslenme, antibiyotik, gerekli ise tüp torakostomi) olarak tedavi edildi. ET grubunda, tüp torakostomi ve hastanede kalış süreleri GT grubundan anlamlı derecede düşük idi (p < 0.01). Mortalite olmadı.

Sonuç: ÖBD sonrası gelişen ÖP tedavisi için, açsızlık olmadan total nazojejunal enteral beslenmeye dayalı konservatif tedavi etkili ve güvenlidir. Oral beslenmeye başlamadan önce ÖP’nin erken tanısı hasta sonuçlarının iyileştirilmesinde kritik öneme sahiptir.

Anahtar Kelimeler:

Close